Dworzanin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dworzanin stojący przy kolumnie, Adolphe-René Lefevre, ok. 1860

Dworzanin – osoba należąca do świty wysoko postawionego arystokraty lub władcy otaczającego się dworem. Dworzanie korzystali najczęściej z wielu przywilejów przyznawanych przez panującego i zajmowali wysokie stanowiska w ich otoczeniu.

Wzorzec renesansowego dworzanina przedstawił Baldassare Castiglione w swoim traktacie pt. Il cortegiano, który został zaadaptowany na polskie warunki przez Łukasza Górnickiego w Dworzaninie polskim.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Dworzanie królewscy.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]