Dula – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dula – żeński odpowiednik imienia Dulas[1], imię żeńskie pochodzenia celtyckiego, oznaczające "bliźniaczka"[2]. W średniowiecznej Polsce, w 1497 r. została odnotowana ta nazwa osobowa[3], jednak w tym przypadku o niepewnej etymologii (może od prasł. *dulěti – "stawać się tłustym" lub gdula, prasł. kъdulja – "rodzaj gruszek"), z formami pochodnymi Dul, Dulaj, Dulak, Dulek, Dulka, Dulna[4].

Dula imieniny obchodzi:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W. Janowowa i inni [oprac.], Słownik imion, Wrocław 1991, ISBN 83-04-03123-X
  2. ↑ a b Santi e beati
  3. ↑ W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 1 z. 3, (Ciemek-Dźwiżeń). Wrocław•Warszawa•Kraków•Gdańsk 1967
  4. ↑ A.Cieślikowa (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych t. 1, Kraków 2000, ISBN 83-87623-23-7
Imiona
Imiennicy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dula&oldid=51686336”