Drabinowiec mroczny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Drabinowiec mroczny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

mchy

Klasa

prątniki

Rząd

prątnikowce

Rodzina

merzykowate

Rodzaj

drabinowiec

Gatunek

drabinowiec mroczny

Nazwa systematyczna
Cinclidium stygium Sw.

Drabinowiec mroczny, drabinowiec torfowy (Cinclidium stygium Sw.) – gatunek mchu należący do rodziny merzykowatych (Mniaceae). Dawniej klasyfikowany w rodzinie drabinowcowatych (Cinclidiaceae).

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Występuje w strefie klimatów chłodnych Eurazji i Ameryki Północnej. W Polsce występuje rzadko na niżu, częściej na północy kraju.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Brzeg liścia zbudowany z rzędów brązowoczerwonych komórek
Pokrój
Rośliny o wys. do 10-12 cm, tworzy luźne bądź geste, czarniawe lub brunatne darnie
Budowa gametofitu
Łodygi czerwone, gęsto okryte brązowymi, gładkimi chwytnikami. Liście całobrzegie, długości 4-4,5 mm, szerokości 2,5-3,5 mm, na szczycie zaokrąglone i nagle zwężone w krótki, prosty kończyk. Brzeg liścia tworzy 2-5 rzędów brązowoczerwonych komórek. Komórki blaszki liścia porowate. Ość liścia czerwonawa.
Budowa sporofitu
Seta brązowawa, długości do 8 cm, puszka jajowata, zwieszająca się, brązowa, długości 3 i szerokości 1,5 mm.
Gatunki podobne
Pokojowo podobne i występujące w Polsce gatunki z rodziny merzykowatych nie posiadają tak długiego kończyka liścia, zaś ich darnie są przeważnie zielone.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Występuje na bagnistych łąkach oraz torfowiskach niskich i przejściowych. Obecnie gatunek bardzo rzadki, ginący. Zarodnikowanie w Polsce odbywa się w lipcu i sierpniu.

Ochrona[edytuj | edytuj kod]

Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową od 2004 roku[3][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. B. Goffinet, W.R. Buck, Classification of the Bryophyta, University of Connecticut, 2008– [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  3. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin Dz.U. z 2014 r. poz. 1409.
  4. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1764.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Kłosowski, Grzegorz Kłosowski: Rośliny wodne i bagienne. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2007. ISBN 978-83-7073-248-6.
  • Bruno P Kremer, Hermann Muhle, Janina Zielińska: Porosty, mchy, paprotniki. Warszawa: "Świat Książki", 1998, s. 180. ISBN 83-7227-061-9.
  • Bronisław Szafran: Mchy (Musci). T. I. Warszawa: PWN, 1957, s. 402.