Douglas DC-6 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Douglas DC-6
C-118 Liftmaster
Ilustracja
Douglas DC-6
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Douglas Aircraft Company

Typ

samolot pasażerski i transportowy

Załoga

4 + do 102 pasażerów

Historia
Data oblotu

15 lutego 1946

Lata produkcji

1946-1959

Liczba egz.

704

Dane techniczne
Napęd

4 silniki gwiazdowe Pratt & Whitney R-2800-CB17 Double Wasp

Moc

każdy
2536 KM (1865 kW)

Wymiary
Rozpiętość

35,81 m

Długość

32,18 m

Wysokość

8,74 m

Masa
Własna

25 110 kg

Startowa

48 500 kg

Osiągi
Prędkość maks.

550 km/h

Pułap praktyczny

7600 m

Zasięg

7600 km

Dane operacyjne
Rzuty
Rzuty samolotu

Douglas DC-6 (oznaczenie USAF: C-118 Liftmaster) – amerykański samolot pasażerski i transportowy, produkowany w latach 1946-1959 przez firmę Douglas Aircraft Company. Zbudowano ponad 700 egzemplarzy tego samolotu. Jest rozwinięciem maszyny Douglas DC-4. Wiele z nich jest do dzisiaj eksploatowanych zarówno w lotnictwie cywilnym jak i wojskowym. W stosunku do poprzednika znacznie wydłużono kadłub, zwiększając tym samym istotnie liczbę miejsc pasażerskich w kabinie. Zastosowano mocniejsze silniki. Samolot był przez wiele lat konkurentem samolotu Lockheed Constellation. Został wyparty przez maszyny z silnikami turboodrzutowymi.

Katastrofy[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Katastrofy lotnicze z udziałem samolotu Douglas DC-6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]