Domnall Brecc – Wikipedia, wolna encyklopedia

Domnall Brecc (Donald Piegus^{[potrzebny przypis]}) – król Dalriady od około 629 do 642, syn Eochaida Buide.

Pierwsze wzmianki dotyczące jego osoby pojawiają się w Kronikach Tigernach i mówią o jego udziale w bitwie pod Cend Delgthen (prawdopodobnie w środkowej Irlandii), jako sojusznik Connala Guthbin z klanu Cholmáin, jest to jedyna znana bitwa w której opowiedział się po zwycięskiej stronie.

Domnall poniósł cztery porażki po zerwaniu sojuszu z klanem Cenél Conaill z Uí Néill.

W Irlandii Domnall oraz jego sojusznik Congal Cáech z Dál nAraidi zostali pokonani przez Domnalla mac Áedo z klanu Cenél Conaill ówczesnego Wielkiego Króla Irlandii w bitwie Bitwie pod Mag Rath (obecnie Moira) w 637 Został również pokonany przez Piktów w 635 oraz 638 i na koniec przez Eugeina I z Alt Clut pod Strathcarron w roku 642 gdzie też poległ.

Jego następcą został syn, Domangart mac Domnaill, jego drugi syn Cathasach, zmarł około 650.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Alan Orr Anderson, Early Sources of Scottish History A.D 500-1286, volume 1. Reprinted with corrections. Paul Watkins, Stamford, 1990. ISBN 1-871615-03-8

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• CELT: Corpus of Electronic Texts at University College Cork zalicza Roczniki Ulsteru, Tigernach oraz Czterech Mistrzów, a także Innisfallen, Chronicon Scotorum, Lebor Bretnach. A do tego genealogię, żywoty świętych, większość tekstów jest w języku angielskim, a pozostałe są w trakcie tłumaczenia.