Dominik Michał Słuszka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dominik Michał Słuszka
Herb
Ostoja
Rodzina

Słuszkowie herbu Ostoja

Data urodzenia

1655

Data śmierci

29 stycznia 1713

Ojciec

Bogusław Jerzy Słuszka

Matka

Anna Potocka

Żona

Konstancja Drucka-Podbereska

Dzieci

Bogdan, Eustasy, Bogusław, Zygmunt

Pałac Dominika Słuszki w Wilnie

Dominik Michał Słuszka herbu Ostoja (ur. 1655, zm. 29 stycznia 1713) – wojewoda połocki w latach 1686–1713, wójt połocki w latach 1686–1713, starosta starostwa borysowskiego, pułkownik generalny Wielkiego Księstwa Litewskiego[1], marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1681, 1690 i 1695 roku[2].

Młodszy brat Józefa Bogusława Słuszki, razem z bratem zażarcie zwalczał frakcję Sapiehów[3]. Dominik był jednym z dowódców w bitwie pod Olkienikami[4].

5 lipca 1697 roku podpisał w Warszawie obwieszczenie do poparcia wolnej elekcji, które zwoływało szlachtę na zjazd w obronie naruszonych praw Rzeczypospolitej[5].

W 1690 rozpoczął budowę pałacu w Wilnie potocznie zwanym pałacem Słuszków, według projektu artystów włoskich Michelangelo Palloni i Giovanni Pietro Perti (budowa trwała 10 lat)[6].

Był członkiem konfederacji olkienickiej w 1700 roku[7].

W latach 1705 i 1709 w pałacu gościł car Rosji, Piotr I Wielki[8].

Był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku[9].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego Spisy Tom 5. Ziemia połocka i województwo połockie XIV–XVIII wiek, pod redakcją Henryka Lulewicza, Warszawa 2018, s. 294.
  2. Herbarz Kaspra Niesieckiego, s. 414.
  3. http://www.bilp.uw.edu.pl/ti/1861/foto/nn59.htm Tygodnik Ilustrowany, 1861.
  4. Opis bitwy pod Lejpunami w 1700 r. ze Starożytnej Polski Balińskiego i Lipińskiego.
  5. Obwieszczenie do poparcia wolney elekcyey roku Pańskiego tysiącznego sześćsetnego dziewięćdziesiątego siodmego. [Inc.:] Actum in castro Ravensi sub interregno feria quinta post festum sanctae Margarethae [...] proxima anno Domini millesimo sexcentesimo nonagesimo septimo. [b.n.s.]
  6. Drėma, Vladas (1991). Dingęs Vilnius. Vilnius: Vaga. pp. 341–342. ISBN 5-415-00366-5.
  7. [Postanowienie generalne stanów W. X. Litewskiego wieczne y nigdy nienaruszone, na zieździe walnym woiewództw y powiatów. Pospolitym ruszeniem pod Olkinikami uchwalone [...] 1700], rkps Biblioteki Kórnickiej 00404, [b.n.s.]
  8. Kirkor, Adam Honory (1991). Pasivaikščiojimas po Vilnių ir jo apylinkes. Vilnius: Viltis. p. 146. ISBN 5-417-00514-2.
  9. Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 99.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]