Dominic Inglot – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dominic Inglot
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

6 marca 1986
Londyn

Wzrost

198 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

2004

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Louis Cayer

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

561 (23 sierpnia 2010)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

14

Najwyżej w rankingu

18 (12 maja 2014)

Australian Open

QF (2014, 2015, 2018)

Roland Garros

3R (2012, 2013)

Wimbledon

SF (2018)

US Open

SF (2015)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Uniwersjada
srebro Belgrad 2009 gra podwójna
brąz Belgrad 2009 gra mieszana

Dominic Inglot (ur. 6 marca 1986 w Londynie) – brytyjski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016).

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodową rozpoczął w 2004 roku.

W grze podwójnej, w której odnosi największe sukcesy, wygrał czternaście turniejów o randze ATP Tour z dwudziestu siedmiu rozegranych finałów.

Od 2014 roku reprezentuje Wielką Brytanię w Pucharze Davisa.

W 2016 zagrał w konkurencji gry podwójnej na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro odpadając wspólnie z Colinem Flemingiem w 1 rundzie.

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu deblistów był na 18. miejscu 12 maja 2014 roku.

Finały w turniejach ATP Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (14–13)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 15 kwietnia 2012 Houston Ceglana Filipiny Treat Huey Stany Zjednoczone James Blake
Stany Zjednoczone Sam Querrey
6:7(14), 4:6
Zwycięzca 1. 5 sierpnia 2012 Waszyngton Twarda Filipiny Treat Huey Południowa Afryka Kevin Anderson
Stany Zjednoczone Sam Querrey
7:6(7), 6:7(9), 10–5
Finalista 2. 27 października 2012 Bazylea Twarda (hala) Filipiny Treat Huey Kanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić
5:7, 7:6(4), 5–10
Finalista 3. 25 maja 2013 Düsseldorf Ceglana Filipiny Treat Huey Niemcy Andre Begemann
Niemcy Martin Emmrich
5:7, 2:6
Finalista 4. 24 sierpnia 2013 Winston-Salem Twarda Filipiny Treat Huey Kanada Daniel Nestor
Indie Leander Paes
6:7(10), 5:7
Finalista 5. 22 września 2013 Petersburg Twarda (hala) Uzbekistan Denis Istomin Hiszpania David Marrero
Hiszpania Fernando Verdasco
6:7(6), 3:6
Zwycięzca 2. 27 października 2013 Bazylea Twarda (hala) Filipiny Treat Huey Austria Julian Knowle
Austria Oliver Marach
6:3, 3:6, 10–4
Zwycięzca 3. 21 czerwca 2014 Eastbourne Trawiasta Filipiny Treat Huey Austria Alexander Peya
Brazylia Bruno Soares
7:5, 5:7, 10–8
Finalista 6. 17 stycznia 2015 Auckland Twarda Rumunia Florin Mergea Południowa Afryka Raven Klaasen
Indie Leander Paes
6:7(1), 4:6
Finalista 7. 8 lutego 2015 Montpellier Twarda (hala) Rumunia Florin Mergea Nowa Zelandia Marcus Daniell
Nowa Zelandia Artem Sitak
6:3, 4:6, 14–16
Zwycięzca 4. 29 sierpnia 2015 Winston-Salem Twarda Szwecja Robert Lindstedt Stany Zjednoczone Eric Butorac
Stany Zjednoczone Scott Lipsky
6:2, 6:4
Finalista 8. 13 czerwca 2016 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Południowa Afryka Raven Klaasen Chorwacja Mate Pavić
Nowa Zelandia Michael Venus
6:3, 3:6, 9–11
Zwycięzca 5. 25 czerwca 2016 Nottingham Trawiasta Kanada Daniel Nestor Chorwacja Ivan Dodig
Brazylia Marcelo Melo
7:5, 7:6(4)
Zwycięzca 6. 25 września 2016 Petersburg Twarda (hala) Finlandia Henri Kontinen Niemcy Andre Begemann
Indie Leander Paes
4:6, 6:3, 12–10
Finalista 9. 26 lutego 2017 Marsylia Twarda (hala) Holandia Robin Haase Francja Julien Benneteau
Francja Nicolas Mahut
4:6, 7:6(9), 5–10
Zwycięzca 7. 15 kwietnia 2017 Marrakesz Ceglana Chorwacja Mate Pavić Hiszpania Marcel Granollers
Hiszpania Marc López
6:4, 2:6, 11–9
Finalista 10. 25 lutego 2018 Marsylia Twarda (hala) Nowa Zelandia Marcus Daniell Południowa Afryka Raven Klaasen
Nowa Zelandia Michael Venus
7:6(2), 3:6, 4–10
Zwycięzca 8. 29 kwietnia 2018 Budapeszt Ceglana Chorwacja Franko Škugor Holandia Matwé Middelkoop
Argentyna Andrés Molteni
6:7(8), 6:1, 10–8
Zwycięzca 9. 6 maja 2018 Stambuł Ceglana Szwecja Robert Lindstedt Japonia Ben McLachlan
Stany Zjednoczone Nicholas Monroe
3:6, 6:3, 10–8
Zwycięzca 10. 16 czerwca 2018 Rosmalen Trawiasta Chorwacja Franko Škugor Południowa Afryka Raven Klaasen
Nowa Zelandia Michael Venus
7:6(3), 7:5
Zwycięzca 11. 28 października 2018 Bazylea Twarda (hala) Chorwacja Franko Škugor Niemcy Alexander Zverev
Niemcy Mischa Zverev
6:2, 7:5
Zwycięzca 12. 15 czerwca 2019 Rosmalen Trawiasta Stany Zjednoczone Austin Krajicek Nowa Zelandia Marcus Daniell
Holandia Wesley Koolhof
6:4, 4:6, 10–4
Zwycięzca 13. 28 lipca 2019 Atlanta Twarda Stany Zjednoczone Austin Krajicek Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:4, 6:7(5), 11–9
Finalista 11. 4 sierpnia 2019 Los Cabos Trawiasta Stany Zjednoczone Austin Krajicek Monako Romain Arneodo
Monako Hugo Nys
5:7, 7:5, 14–16
Finalista 12. 9 lutego 2020 Montpellier Twarda (hala) Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Serbia Nikola Ćaćić
Chorwacja Mate Pavić
4:6, 7:6(4), 4–10
Zwycięzca 14. 16 lutego 2020 Nowy Jork Twarda (hala) Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Stany Zjednoczone Steve Johnson
Stany Zjednoczone Reilly Opelka
7:6(5), 7:6(6)
Finalista 13. 2 maja 2021 Estoril Ceglana Wielka Brytania Luke Bambridge Monako Hugo Nys
Niemcy Tim Pütz
5:7, 6:3, 3–10

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]