Domingo Faustino Sarmiento – Wikipedia, wolna encyklopedia

Domingo Faustino Sarmiento
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1811
San Juan

Data i miejsce śmierci

11 września 1888
Asunción, Paragwaj

Prezydent Argentyny
Okres

od 12 października 1868
do 12 października 1874

Pierwsza dama

Benita Martínez Pastoriza

Wiceprezydent

Adolfo Alsina (od 12 października 1866 do 12 października 1874

Poprzednik

Bartolomé Mitre

Następca

Nicolás Avellaneda

podpis

Domingo Faustino Sarmiento (ur. 1811, zm. 1888) – argentyński pisarz, historyk i polityk.

Stał na czele unitarian Jako działacz liberalnej opozycji, z powodu otwartej krytyki dyktatury Juana Manuela de Rosasa, przebywał przez wiele lat na emigracji (głównie w Chile). W 1852, po upadku Rosasa, wrócił do kraju, a w latach 1868-1874 był pierwszym cywilnym prezydentem Argentyny (sprawował również urząd ministra spraw zagranicznych i wewnętrznych oraz zasiadał w senacie, był także ambasadorem w Chile). Podwoił liczbę szkół, tworząc najlepszy system szkolnictwa w Ameryce Łacińskiej, i przyczynił się do zakładania bibliotek oraz muzeów. Rozwinął handel i zintensyfikował budowę linii kolejowych, popierał również imigrację. Autor pism politycznych, dydaktycznych, powieści Facundo o Civilización y Barbarie (1845). Pochowany na Cementerio de la Recoleta.

Uważany za jednego z najznakomitszych Argentyńczyków XIX wieku[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wielka Encyklopedia Polonica. Suplement, 2000, str. 1530