Domenico Pinelli – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	nieznana
Konsekrator	nieznany
Konsekrowani biskupi
Antonio Maria Sauli	1586
Ascanio Parisi	1599
Orazio Mattei	1601
Stefano Spínola	1602
Fabio Tempestivi	1602
Diodato Gentile	1604
Tommaso Confetti	1606
Juan Antonio Bovio	1607
Anastasio Germonio	1607
Współkonsekrowani biskupi
Pedro de Deza	1600
Lanfranco Margotti	1609

Domenico Pinelli
	Kardynał biskup
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	21 października 1541 ; Genua
Data i miejsce śmierci	9 sierpnia 1611 ; Rzym
	Biskup Fermo
Okres sprawowania	14 sierpnia 1577–14 stycznia 1585
	Dziekan Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania	7 lutego 1607–9 sierpnia 1611
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Nominacja biskupia	14 sierpnia 1577
Kreacja kardynalska	18 grudnia 1585; Sykstus V
Kościół tytularny	S. Lorenzo in Panisperna (1586-1591); S. Crisogono (1591-1602); S. Maria in Trastevere (1602-1603); biskup Albano (19 lutego 1603); biskup Frascati (16 czerwca 1603); biskup Porto e S. Rufina (1 czerwca 1605); biskup Ostia e Velletri (7 lutego 1607)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Domenico Pinelli (ur. 21 października 1541 w Genui – zm. 9 sierpnia 1611 Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Genui z rodziny senatorskiej. Ukończył prawo na Uniwersytecie w Padwie w 1562. Od 1563 pracował w kurii papieskiej. Biskup Fermo 1577-85. W 1585 został mianowany kardynałem prezbiterem. Legat w Romanii (1586-87) oraz w Umbrii i Perugii (1591-97). Uczestniczył w pracach wielu kurialnych dykasterii. Jako archiprezbiter bazyliki liberiańskiej (od 1587) uczestniczył w obchodach roku jubileuszowego 1600. Kardynał biskup Albano (1603), Frascati (1603-05), Porto e Santa Rufina (1605-07) i Ostia e Velletri (1607-11). Pod nieobecność kardynała Pietro Aldobrandini kierował pracami Trybunału Sygnatury Apostolskiej oraz Penitencjarii Apostolskiej. Dziekan kolegium kardynalskiego 1607-11.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

sylwetka w słoniku Mirandy
Domenico Cardinal Pinelli (Sr.), Catolic-Hierarchy. [dostęp 2011-11-12]. (ang.).

Lata 1130–1378	Wilhelm (1130–1137) Corrado Demetri (1137–1138) Gilles (1138–1139) Corrado Demetri (1139–1153) Imar (1153–1159) Gregorio Centu (1159–1162) Ubaldo de Lucca (1162–1181) Konrad von Wittelsbach (1181–1200) Ottaviano di Paoli (1200–1206) Pietro Gallocia (1206–1211) Giovanni di San Paolo (1211–1214) Niccolò de Romanis (1214–1218) Guido Papareschi (1218–1221) Ugolino Conti di Segni (1221–1227) Pelagio Galvani (1227–1230) Jean d’Abbeville (1230–1237) Jacques de Vitry (1237–1240) Romano Bonaventura (1240–1243) Rinaldo Conti di Jenne (1243–1254) Odon de Châteauroux (1254–1273) Jan z Toledo (1273–1275) Pedro Julião Reboli (1275–1276) Bertrand de Saint-Martin (1276–1278) Ordoño Alvares (1278–1285) Bentivenga da Bentivengi (1285–1289) Latino Malabranca Orsini (1289–1294) Gerardo Bianchi (1294–1302) Giovanni Boccamazza (1302–1309) Leonardo Patrasso (1309–1311) Giovanni Minio da Morrovalle (1311–1313) Niccolò Alberti (1313–1321) Berenger Fredol (1321–1323) Berenguer Fredol (1323) Guillaume Godin (1323–1336) Pierre Desprès (1336–1361) Élie Talleyrand de Périgord (1361–1364) Guy de Boulogne (1364–1373) Angelic de Grimoard (1373–1378)
Obediencja „rzymska”	Pietro Corsini (1378–1381) Philippe d’Alençon (1381–1397) Pileo di Prata (1397–1400) Angelo Acciaioli (1404–1408) Enrico Minutoli (1408) Antonio Correr (1408–1415)
Obediencja „awiniońska”	Angelic de Grimoard (1373–1388) Pietro Corsini (1388–1405) Gui de Malsec (1405–1408) Jean Flandrin (1408–1415)
Obediencja „pizańska”	Gui de Malsec (1409–1412) Jean de Brogny (1412–1415)
Lata 1415–1503	Angelo Correr (1415–1417) Jean de Brogny (1417–1419) Baldassare Cossa (1419) Jean de Brogny (1419–1426) Angelo d’Anna de Sommariva (1426–1428) Giordano Orsini (1428–1438) Antonio Correr (1438–1445) Pierre de Foix (1445–1449) Amadeusz Sabaudzki (1449–1451) Pierre de Foix (1451–1464) Bessarion (1464–1472) Guillaume d’Estouteville (1472–1483) Rodrigo Borgia (1483–1492) Oliviero Carafa (od 1492)
Lata od 1503	Oliviero Carafa (do 1511) Raffaele Sansoni Riario (1511–1521) Bernardino Lopez de Carvajal (1521–1523) Francesco Soderini (1523–1524) Niccolò Fieschi (1524) Alessandro Farnese (1524–1534) Giovanni Piccolomini (1535–1537) Giovanni Domenico de Cupis (1537–1553) Gian Pietro Carafa (1553–1555) Jean du Bellay (1555–1560) François de Tournon (1560–1562) Rodolfo Pio di Carpi (1562–1564) Francesco Pisani (1564–1570) Giovanni Girolamo Morone (1570–1580) Alessandro Farnese (1580–1589) Giovanni Antonio Serbelloni (1589–1591) Alfonso Gesualdo (1591–1603) Tolomeo Gallio (1603–1607) Domenico Pinelli (1607–1611) François de Joyeuse (1611–1615) Antonio Maria Galli (1615–1620) Antonio Maria Sauli (1620–1623) Francesco Maria Bourbon del Monte (1623–1626) Ottavio Bandini (1626–1629) Giovanni Battista Deti (1629–1630) Domenico Ginnasi (1630–1639) Carlo Emmanuele Pio (1639–1641) Marcello Lante della Rovere (1641–1652) Giulio Roma (1652) Carlo de’ Medici (1652–1666) Francesco Barberini (1666–1679) Cesare Facchinetti (1680–1683) Niccolò Albergati-Ludovisi (1683–1687) Alderano Cibo (1687–1700) Emmanuel–Theodose de la Tour d'Auvergne de Bouillon (1700–1715) Nicolò Acciaioli (1715–1719) Fulvio Astalli (1719–1721) Sebastiano Antonio Tanara (1721–1724) Francesco del Giudice (1724–1725) Fabrizio Paolucci (1725–1726) Francesco Pignatelli (1726–1734) Francesco Barberini (1734–1738) Pietro Ottoboni (1738–1740) Tommaso Ruffo (1740–1753) Pietro Luigi Carafa (1753–1755) Raniero d’Elci (1756–1761) Giuseppe Spinelli (1761–1763) Carlo Alberto Guidoboni Cavalchini (1763–1774) Giovanni Francesco Albani (1774–1803) Henry Benedict Stuart (1803–1807) Leonardo Antonelli (1807–1811) Alessandro Mattei (1814–1820) Giulio Maria della Somaglia (1820–1830) Bartolomeo Pacca (1830–1844) Lodovico Micara (1844–1847) Vincenzo Macchi (1847–1860) Mario Mattei (1860–1870) Costantino Patrizi Naro (1870–1876) Luigi Amat di San Filippo e Sorso (1877–1878) Camillo di Pietro (1878–1884) Carlo Sacconi (1884–1889) Raffaele Monaco La Valletta (1889–1896) Luigi Oreglia di Santo Stefano (1896–1913) Serafino Vannutelli (1914–1915) Vincenzo Vannutelli (1915–1930) Gennaro Granito Pignatelli di Belmonte (1930–1948) Francesco Marchetti Selvaggiani (1948–1951) Eugène Tisserant (1951–1972) Amleto Giovanni Cicognani (1972–1973) Luigi Traglia (1974–1977) Carlo Confalonieri (1977–1986) Agnelo Rossi (1986–1993) Bernardin Gantin (1993–2002) Joseph Ratzinger (2002–2005) Angelo Sodano (2005–2019) Giovanni Battista Re (od 2020)