Dino Merlin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dino Merlin
Ilustracja
Dino Merlin (2011)
Imię i nazwisko

Edin Dervišhalidović

Data i miejsce urodzenia

12 września 1962
Sarajewo

Instrumenty

gitara, gitara basowa, instrumenty klawiszowe

Gatunki

pop-rock

Zawód

piosenkarz, kompozytor, autor tekstów

Aktywność

od 1983

Wydawnictwo

Magaza Records

Zespoły
Merlin (1983–1991)
Strona internetowa

Dino Merlin, właśc. Edin Dervišhalidović (ur. 12 września 1962 w Sarajewie) – jugosłowiański i bośniacki kompozytor i piosenkarz i autor tekstów, wokalista zespołu Merlin w latach 1983–1991. Dwukrotny reprezentant Bośni i Hercegowiny w Konkursie Piosenki Eurowizji (w 1999 i 2011).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Uczęszczał do szkoły podstawowej „Moris Moco Salom”, która w późniejszych latach będzie inspiracją dla jego twórczości. Następnie ukończył Techniczną Szkołę Średnią w Sarajewie. Podjął studia, jednak przerwał je po pierwszym semestrze, chcąc skupić się na działalności muzycznej. By się utrzymać, dorabiał jako pracownik fabryki metalu na przedmieściach stolicy[1].

Gdy miał 12 lat, otrzymał od matki gitarę, na której samodzielnie nauczył się grać[2]. Niedługo później zaczął pisać swoje pierwsze melodie i teksty piosenek. Pierwszy utwór skomponował, mając 14 lat. Jako nastolatek brał udział w kilku konkursach muzycznych, w których wykonywał własne interpretacje piosenek znanych wykonawców.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Współpraca z zespołem Merlin[edytuj | edytuj kod]

W czasach licealnych zaczął grać pierwsze koncerty wraz z przyjacielem z dzieciństwa, klawiszowcem Mirsadem Lutvicą, który pomagał mu w nauce gry na gitarze, a kilka lat później wraz z nim założył zespół Merlin. Przyjaźnił się również z młodszym bratem Lutvicy, Mensurem, który towarzyszył mu, gdy grali koncerty na ulicach Sarajewa.

W 1983 wraz z przyjaciółmi założył zespół Merlin, w którym odpowiedzialny był za pisanie tekstów, komponowanie muzyki oraz śpiewanie[3]. Kilka miesięcy później za własne pieniądze wynajął studio muzyczne należące do Brano Likicia, by zarejestrować napisane przez siebie piosenki. Nagranie nie zostały przyjęte przez żadną z czołowych wytwórni muzycznych w Sarajewie. W trakcie nagrywania jednej z piosenek został dostrzeżony przez odkrywcę talentów Muradifa Brkicia, który zaproponował im podpisanie kontraktu ze swoją wytwórnią muzyczną Sarajevodisk. Efektem współpracy był pierwszy album studyjny zespołu, zatytułowany Kokuzna vremena z 1985[4].

W następnych latach wydali jeszcze cztery albumy: Teško meni sa tobom, a još teže bez tebe (1986)[5], Merlin (1987)[6], Nešto lijepo treba da se desi (1989)[7] i Peta strana svijeta (1990)[8].

Niedługo po premierze piątej płyty zakończył współpracę z muzykami, chcąc skupić się na karierze solowej.

Kariera solowa[edytuj | edytuj kod]

W 1991 przybrał pseudonim Dino Merlin, a w swych utworach zaczął łączyć orientalne instrumenty wraz z nowoczesnym brzmieniem muzyki elektronicznej. W 1993 wydał pierwszy, solowy album studyjny, zatytułowany Moja bogda sna[9][10]. W 1995 zaprezentował drugą płytę pt. Fotografija[11][12], a także napisał tekst państwowego hymnu „Jedna si jedina[13]. W 1997 nagrał singiel „Ljubav je” w towarzystwie kilku innych lokalnych artystów, takich jak m.in. Srđan Jevđević, Hajrudin Varešanović czy Dražen Žerić[14].

W 1999 wydał piosenkę „Putnici”, którą nagrał w duecie z Béatrice Poulot. Zaprezentowali ją podczas koncertu BH Eurosong, wyłaniającego reprezentanta Bośni i Hercegowiny w 44. Konkursie Piosenki Eurowizji, i zajęli drugie miejsce, przegrywając jedynie z utworem „Starac i more” zespołu Hari Mata Hari. Po dyskwalifikacji grupy zostali ogłoszeni nowymi przedstawicielami kraju w konkursie organizowanym w Jerozolimie[15]. W finale konkursu zajęli siódme miejsce, zdobywszy 86 punktów. Również w 1999 wydał swój pierwszy album koncertowy pt. Vječna vatra, zawierającym zapis audiowizualny koncertu, który zagrał 23 lipca 1998 w Sarajewie[16].

W 2000 wydał trzeci solowy album studyjny pt. Sredinom[17][18], a w maju 2004 – płytę pt. Burek[19][20], która sprzedała się w ponad 600 tys. egzemplarzach[21]. W lipcu zaśpiewał gościnnie podczas ceremonii otwarcia Starego Mostu, odnowionego przez UNESCO po jedenastu latach od zniszczeniu w 1993[22].

W 2005 wydał drugi album koncertowy pt. Live Koševo 2004, zawierający zapis audiowizualny koncertu zagranego pod koniec lipca 2004 na stadionie Koševo w Sarajewie. W trakcie widowiska gościnnie wystąpiło kilku innych piosenkarzy z krajów byłej Jugosławii, w tym np. Nina Badrić, Ivana Banfić i Željko Joksimović[23][24]. Piosenka „Superman”, którą nagrał z Joksimoviciem, dotarła do pierwszego miejsca krajowych list przebojów[21].

Dino Merlin podczas koncertu, 2008

W połowie 2007 wydał singiel „Otkrit ću ti tajnu”[25], którym zapowiadał swój kolejny album pt. Ispočetka, wydany w czerwcu 2008 nakładem chorwackiej wytwórni City Records. Drugim singlem z płyty była piosenka „Dabogda”, którą nagrał z Hari Varešanoviciem, wokalistą zespołu Hari Mata Hari[26][27].

W 2011 z piosenką „Love in Rewind” reprezentował Bośnię i Hercegowinę w 56. Konkursie Piosenki Eurowizji. 14 maja otworzył stawkę drugiego koncertu półfinałowego i z piątego miejsca awansował do finału rozgrywanego 16 maja[28]. Zajął w nim szóste miejsce po zdobyciu łącznie 125 punktów, w tym m.in. maksymalnych not 12 punktów od Austrii, Macedonii, Serbii, Słowenii i Szwajcarii[29].

W czerwcu 2014 wydał szósty album studyjny pt. Hotel Nacional[30][31].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest synem Abida i Fatimy. Jego ojciec pracował jako stolarz, a matka była muzułmańską duchowną[32]. Gdy miał siedem lat, jego rodzice rozwiedli się, a on zamieszkał z matką[33].

Mieszka w Sarajewie. W latach 80. poślubił Amelę, która była jego szkolną miłością. Ma dwoje dzieci, córkę Naidę i syna Hamzę.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

  • Moja Bogda sna (1993)
  • Fotografija (1996)
  • Sredinom (2000)
  • Burek (2004)
  • Ispočetka (2008)
  • Hotel Nacional (2014)

Albumy koncertowe[edytuj | edytuj kod]

  • Vječna vatra (1999)
  • Live Koševo (2005)
  • Koševo 19. Juli (2009)

Albumy kompilacyjne[edytuj | edytuj kod]

  • The Best of Dino Merlin (2001)
  • The Platinum Collection (2006)
  • The Ultimate Collection (2009)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. DINO MERLIN PRVI PUT O SEBI: Da nisam pevač, radio bih u fabrici ležajeva! | Stars | Kurir [online], www.kurir.rs [dostęp 2019-04-05] (serb.).
  2. Merlin: Komšijama sam unosio ćumur da bih kupio prvu gitaru - Klix.ba [online], www.klix.ba [dostęp 2019-04-05] (bośn.).
  3. Dino Merlin pravo ime | Mondo Portal [online], mondo.rs [dostęp 2019-04-05] (serb.).
  4. Merlin (9) – Kokuzna Vremena. discogs.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  5. Merlin (9) – Teško Meni Sa Tobom, A Još Teže Bez Tebe. discogs.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  6. Merlin (9) – Merlin. discogs.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  7. Merlin (9) – Nešto Lijepo Treba Da Se Desi. discogs.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  8. Merlin (9) – Peta Strana Svijeta. discogs.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  9. Moja Bogda Sna – Dino Merlin. [w:] iTunes [on-line]. itunes.apple.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  10. Dino Merlin – Moja Bogda Sna. discogs.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  11. Fotografija (Reiz) – Dino Merlin. [w:] iTunes [on-line]. itunes.apple.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  12. Dino Merlin – Fotografija. discogs.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  13. Usvojena hima „Jedna si jedina”. historija.ba, 1995-11-24. [dostęp 2014-12-22]. (baszk.).
  14. Dino Merlin – Ljubav Je (Sa Svojim Gostima). discogs.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  15. Bosnian National Final 1999. natfinals.50webs.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  16. Dino Merlin - Live - Vječna Vatra (CD, Album) | Discogs [online], www.discogs.com [dostęp 2019-04-05] (ang.).
  17. Sredinom – Dino Merlin. [w:] iTunes [on-line]. itunes.apple.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  18. Dino Merlin – Sredinom. discogs.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  19. Burek – Dino Merlin. [w:] iTunes [on-line]. itunes.apple.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  20. Dino Merlin – Burek. discogs.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  21. a b Roel Philips: Zeljko and Dino Merlin score number one hit. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2004-08-21. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  22. Roel Philips: Eurovision stars at Mostar celebrations. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2004-07-22. [dostęp 2015-05-05]. (ang.).
  23. Live Koševo 2004 – Dino Merlin. [w:] iTunes [on-line]. itunes.apple.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  24. Dino Merlin – Live Koševo 2004. discogs.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  25. Dino Merlin – Otkrit Ću Ti Tajnu. discogs.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  26. Ispočetka – Dino Merlin. [w:] iTunes [on-line]. itunes.apple.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  27. Dino Merlin – Ispočetka. discogs.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  28. Eurovision Song Contest 2011 Semi-Final (2). [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-01-12]. (ang.).
  29. Eurovision Song Contest 2011 Final. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-01-12]. (ang.).
  30. Hotel Nacional – Dino Merlin. [w:] iTunes [on-line]. itunes.apple.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  31. Dino Merlin – Hotel Nacional. discogs.com. [dostęp 2014-12-22]. (ang.).
  32. 20 pitanja: Dino Merlin | Playboy Hrvatska [online], playboy.hr [dostęp 2019-04-05] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-10] (chorw.).
  33. Ispovest Dina Merlina: "Rastao sam bez oca kao ptica bez jednog krila" [online], www.blic.rs [dostęp 2019-04-05] (serb.).