Desant powietrzny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pododdział desantu powietrznego w trakcie transportu (lądowanie w Normandii, 1944)

Desant powietrznywojska przerzucane drogą powietrzną na tyły przeciwnika celem wykonania zadania bojowego. Z punktu widzenia rozmachu i celów desanty powietrzne dzielą się na taktyczne, operacyjne i strategiczne, w zależności zaś od sposobu wysadzenia na spadochronowe, lądujące i kombinowane (np z wykorzystaniem metody Fast-rope).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • pod red. Marian Laprus: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 86.