DeLorean DMC-12 – Wikipedia, wolna encyklopedia

DeLorean DMC-12
Ilustracja
Producent

DeLorean Motor Company (DMC)

Projektant

Giorgetto Giugiaro

Okres produkcji

1981–1983
(planowany: od 2017)

Miejsce produkcji

Irlandia Północna Dunmurry
Stany Zjednoczone Houston

Dane techniczne
Segment

G

Typy nadwozia

2-drzwiowe coupé

Silniki

2,8 l V6 PRV 130KM

Skrzynia biegów

5-biegowa manualna
3-biegowa automatyczna

Napęd

tylny

Długość

4270 mm

Szerokość

1850 mm

Wysokość

1140 mm

Rozstaw osi

2408 mm

Masa własna

1144 kg

Zbiornik paliwa

51 l

Liczba miejsc

2

Dane dodatkowe
Konkurencja

Chevrolet Corvette[1]
Datsun 280ZX
Ferrari 308 GTS
Porsche 911

Multimedia w Wikimedia Commons

DeLorean DMC-12 – dwuosobowy samochód sportowy produkowany seryjnie przez DeLorean Motor Company w latach 1981–1983[2], planowane było wznowienie produkcji od roku 2017[3]. Powszechnie znany jako DeLorean, jako że był to jedyny samochód produkowany przez przedsiębiorstwo.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy prototyp ukończono w 1976 roku[4]. W połowie lat 70. John DeLorean porzucił posadę wiceprezesa General Motors, by stworzyć własne auto sportowe. DMC miał modernistyczny, futurystyczny kształt klina, karoserię z nierdzewnej (odporność na korozję), nielakierowanej stali oraz podnoszone do góry drzwi typu skrzydła mewy, jak w Mercedesie 300SL. Konstrukcją układu zawieszenia zajęli się ludzie odpowiedzialni za projekt Lotusa Esprita[5]. 5-biegowa skrzynia pochodziła z Renault, umieszczony z tyłu silnik był wspólnej konstrukcji Peugeota, Renault i Volvo z lat 70.[6] Do dyspozycji był mały płaski bagażnik z przodu, pod maską. Dodatkowo trochę miejsca na bagaż było za oparciami foteli[7].

Produkcję oficjalnie rozpoczęto w lutym 1981 roku w fabryce DMC w Dunmurry, na przedmieściach Belfastu w Irlandii Północnej. W trakcie produkcji zmieniono kilka szczegółów samochodu, w tym maskę, kolor kół i kolor wnętrza. Do 1983 wyprodukowano 8975 sztuk DMC-12[8]. Do 2007 przetrwało około 6500[9].

Silnik o pojemności 2,85 l był umieszczony centralnie, jego moc została zdławiona do ok. 130 KM z powodu przepisów o emisji spalin. Nad klapą silnika instalowano ażurową konstrukcję. Napędzana była tylną oś za pośrednictwem 5-biegowej skrzyni manualnej lub za dopłatą przez skrzynię automatyczną[7].

Cena samochodu początkowo miała wynosić 12 tysięcy dolarów (stąd nazwa DMC-12)[10], jednak wzrost wartości funta szterlinga w stosunku do dolara, kryzys naftowy oraz gospodarczy sprawiły, iż w efekcie cena wynosiła 28 tys. dolarów.

W 2007 roku przedsiębiorstwo, które przyjęło nazwę DMC, nie mając jednak żadnego związku z oryginalnym producentem, potwierdziło informację o wznowieniu produkcji ograniczonej liczby modeli DMC-12 przeznaczonych do sprzedaży detalicznej. Nowy DMC-12 ponoć miał być produkowany z oryginalnym silnikiem, w którym jakoby miano wprowadzić kilka ulepszeń zwiększających moc. Wszystkie auta miały rzekomo być składane ręcznie w zakładzie w Teksasie. Informacje te okazały się zabiegiem marketingowym, a przedsiębiorstwo nie otrzymało prawa do nadawania nowych numerów VIN. Samochody reklamowane jako nowo wyprodukowane były w rzeczywistości odrestaurowanymi oryginalnymi samochodami z fabryki w Dunmurry. W roku 2012 wszelkie informacje na temat nowo produkowanych samochodów zostały usunięte z oficjalnej witryny producenta.

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

Silnik[edytuj | edytuj kod]

  • V6 2,8 l (2849 cm³), 2 zawory na cylinder, SOHC[11]
  • Średnica × skok tłoka: 91,00 × 73,00 mm
  • Stopień sprężania: 8,80:1
  • Moc maksymalna: 130 KM (96,9 kW) przy 5500 obr./min
  • Maksymalny moment obrotowy: 208 N·m przy 2750 obr./min
  • Producent: PRV

Osiągi[edytuj | edytuj kod]

  • Tył DeLorean DMC-12
    Tył DeLorean DMC-12
  • Wnętrze
    Wnętrze
  • Silnik
    Silnik
  • Otwarty bagażnik
    Otwarty bagażnik
  • DeLorean DMC-12 w wersji elektrycznej
    DeLorean DMC-12 w wersji elektrycznej

Obecność w kulturze popularnej[edytuj | edytuj kod]

Rozgłos uzyskany dzięki trylogii filmowej „Powrót do przyszłości” (1985–1990) jako wehikuł czasu był pośmiertnym sukcesem auta. Chętnie był też wykorzystywany w teledyskach, na przykład zespołu 2 Brothers on the 4th Floor[12], duetu Macklemore i Ryan Lewis Thrift Shop[13][14], Music Instructor[15], Cleo Zabiorę nas[16] oraz FKi 1st i Post Malone The Meaning[17]. Można go zobaczyć w teledysku Tuzza Globale[18]. Także w jednym z epizodów serialu Amerykański tata, o tytule Delorean Story-an, można zobaczyć dwa modele tego auta[19]. Pojawił się też w serialu Orange is the new Black, gdzie jeździł nim strażnik Luschek[20]. Pojazd można zobaczyć też w Grand Theft Auto Online jako "Imponte Deluxo", odróżniający się od innych pojazdów możliwością unoszenia się nad ziemią[21]. Pojazd ten pojawił się również w Forza Horizon 5.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ caranddriver.com: De Lorean vs. Chevy Corvette, Datsun 280-ZX, Ferrari 308GTS, Porsche 911 – Comparison Tests. [dostęp 2010-08-01]. (ang.).
  2. ↑ autasportowe.republika.pl: DeLorean DMC-12. [dostęp 2010-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-08)]. (pol.).
  3. ↑ Michał Śniadek, DeLorean DMC-12 powraca do produkcji! | CarTests.pl [online], cartests.pl [dostęp 2016-01-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-04].
  4. ↑ The Car: History. deloreanmuseum.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-06)].. www.deloreanmuseum.org.
  5. ↑ autocentrum.pl: Legendarny wehikuł czasu – DeLorean DMC-12. [dostęp 2010-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-28)].
  6. ↑ Tygodnik „Auto Świat” nr 48, 24 listopada 2014, s. 46-48.
  7. ↑ a b Legendy motoryzacji: DeLorean DMC-12. moto.wp.pl, 31 stycznia 2011. [dostęp 2021-03-11].
  8. ↑ Espey, James (2014). The Illustrated Buyer's Guide to DeLorean Automobiles (2nd ed.). The DeLorean Garage, p. 115–117. ISBN 978-0-9856578-1-9
  9. ↑ Zimmerman, Martin. «For the DeLorean, it's back to the present». Los Angeles Times.
  10. ↑ DMC DeLorean: The troubled past of the car that went back to the future. www.cnn.com.
  11. ↑ 1981 De Lorean DMC-12 technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2010-08-01]. (ang.).
  12. ↑ 2 Brothers on the 4th floor – Dreams.
  13. ↑ Macklemore & Ryan Lewis koncert - Muzyka [online], onet.pl [dostęp 2024-04-23] [zarchiwizowane z adresu 2015-05-18] (pol.).
  14. ↑ Style News - MTV [online], style.mtv.com [dostęp 2020-07-08] (ang.).
  15. ↑ Music Instructor – Dance.
  16. ↑ Cleo - Zabiorę Nas (Basto remix) [online], YouTube [dostęp 2016-01-26].
  17. ↑ FKi 1st & Post Malone - The Meaning (Official Music Video). YouTube, 2016-05-20. [dostęp 2018-01-06]. (ang.).
  18. ↑ TUZZA - GLOBALE. TUZZA Globale 2018-11-07. [dostęp 2018-11-25].
  19. ↑ Delorean Story-an
  20. ↑ Orange Is The New Black's choices remain suspect, but a strong finale means the show gets away with it—for now [online], TV Club [dostęp 2020-08-22] (ang.).
  21. ↑ Andy, Deluxo - GTA V & GTA Online Vehicles Database & Statistics - Grand Theft Auto V [online], GTA Base [dostęp 2020-08-22] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=DeLorean_DMC-12&oldid=73578887”