French
DeutschDariusz Dziekanowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
.jpg) Dariusz Dziekanowski (2014) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Dariusz Paweł Dziekanowski | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 30 września 1962 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 182 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dariusz Paweł Dziekanowski (ur. 30 września 1962 w Warszawie) – polski piłkarz, trener, działacz piłkarski i samorządowiec, od 2012 przewodniczący Klubu Wybitnego Reprezentanta.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]
Jako piłkarz najczęściej występował na pozycji napastnika, ewentualnie grał jako pomocnik. Karierę piłkarską rozpoczął jako zawodnik Polonii Warszawa, w której grał w latach 1973–1979. W pierwszej lidze zadebiutował w Gwardii Warszawa, w barwach której występował w latach 1979–1983. Uchodził za jednego z najbardziej utalentowanych młodych piłkarzy początku lat 80., w 1983 trafił do Widzewa Łódź za wysoką wówczas kwotę 21 milionów złotych. W barwach łódzkiej drużyny zdobył Puchar Polski w 1985. W tym samym roku powrócił do Warszawy, przechodząc do Legii Warszawa. Z klubem tym zdobył Puchar Polski w 1989 oraz wywalczył wicemistrzostwo Polski w 1986. W 1988 z 20 bramkami wywalczył tytuł króla strzelców ligi. W 1989 przeniósł się do szkockiego zespołu Celtic F.C., gdzie rozegrał 48 ligowych spotkań i strzelił 10 goli. W 1992 przeniósł się do angielskiej drużyny Bristol City, w której występował do 1993.
W rundzie jesiennej sezonu 1993/1994 rozegrał 6 meczów w barwach Legii Warszawa, ostatecznie opuścił warszawski zespół. Dzięki tym kilku występom znalazł się jednakże na liście zawodników, którzy zdobyli w tym sezonie mistrzostwo Polski. W 1994 był zawodnikiem niemieckiej drużyny Alemannia Aachen, a w latach 1994–1995 1. FC Köln. Wiosną 1996 powrócił do Polonii Warszawa, z którą wywalczył awans do pierwszej ligi. W barwach tego klubu rozegrał jeszcze kilka meczów w rundzie jesiennej sezonu 1996/1997, po czym zakończył karierę piłkarską.
W reprezentacji Polski w latach 1981–1990 rozegrał 63 mecze i strzelił 20 goli. W 1986 brał udział w mistrzostwach świata w Meksyku. Największe sukcesy reprezentacyjne odnosił jako junior: w latach 1980–1981 dwukrotnie zdobywał tytuł wicemistrza Europy do lat 18.
Po zakończeniu kariery piłkarskiej zajął się działalnością komentatorską w telewizji i prasie sportowej. Od 2002 pracował w Polskim Związku Piłki Nożnej jako selekcjoner reprezentacji juniorów, a od lipca 2006 do sierpnia 2008 był asystentem Leo Beenhakkera w reprezentacji Polski, która wystąpiła na mistrzostwach Europy w 2008. Następnie powrócił do aktywnej działalności komentatorskiej, współpracując ze stacją Polsat Sport. W 2013 został również stałym felietonistą „Przeglądu Sportowego”, a także został delegatem UEFA.
Działalność publiczna[edytuj | edytuj kod]
Objął funkcję prezesa zarządu Polskiego Stowarzyszenia Byłych Piłkarzy[1], a w 2012 przewodniczącego Klubu Wybitnego Reprezentanta[2], zastępując na tym stanowisku Władysława Żmudę. Zaangażował się w działania prowadzone przez Stowarzyszenie „Nigdy Więcej” i sieć Futbol Przeciwko Rasizmowi w Europie (FARE) mające na celu eliminację rasizmu ze stadionów[3], brał udział przy organizacji mistrzostw Polski oraz mistrzostw świata dzieci z domów dziecka w piłce nożnej[4], objął patronat nad Akademią Piłkarską Oleśnica[5].
Zagrał epizodyczną rolę filmową, występując jako Dykta w filmie Piłkarski poker w reżyserii Janusza Zaorskiego (1988)[6].
W wyborach samorządowych w 2014 z listy Platformy Obywatelskiej uzyskał mandat radnego sejmiku mazowieckiego V kadencji[7]. W wyborach parlamentarnych w 2015 bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski z ramienia tej samej partii (jako jej członek) w okręgu podwarszawskim[8]. W wyborach samorządowych w 2018 uzyskał mandat radnego m.st. Warszawy z listy Koalicji Obywatelskiej, zdobywając 6034 głosy w okręgu nr 2 (Praga-Południe i Rembertów)[9]. W wyborach parlamentarnych w 2023 bez powodzenia startował do Sejmu z ramienia Koalicji Obywatelskiej w okręgu warszawskim[10].
Reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]
| Reprezentacja | Rok | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|
| Polska | |||
| 1981 | 1 | 1 | |
| 1982 | 3 | 1 | |
| 1983 | 4 | 1 | |
| 1984 | 9 | 6 | |
| 1985 | 13 | 3 | |
| 1986 | 10 | 2 | |
| 1987 | 6 | 1 | |
| 1988 | 3 | 2 | |
| 1989 | 7 | 1 | |
| 1990 | 7 | 2 | |
| Ogólnie | 63 | 20 | |
Sukcesy[edytuj | edytuj kod]
Drużynowo[edytuj | edytuj kod]
- Widzew Łódź
- Legia Warszawa
- Polonia Warszawa
- Reprezentacja Polski
- Wicemistrzostwo Europy U-18: 1980, 1981
- 1/8 finału mistrzostw świata 1986
Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zarząd. psbp.pl. [dostęp 2014-11-25].
- ↑ Dariusz Dziekanowski przewodniczącym Klubu Wybitnego Reprezentanta. legia.com, 31 października 2012. [dostęp 2014-11-25].
- ↑ Jacek Purski: Walka z rasizmem na Euro 2012. nigdywiecej.pl, 8 maja 2012. [dostęp 2014-11-25].
- ↑ Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej wychowanków domów dziecka. um.warszawa.pl, 3 maja 2012. [dostęp 2014-11-25].
- ↑ Patron Akademii – Dariusz Dziekanowski. apolesnica.pl. [dostęp 2014-11-25].
- ↑ Dariusz Dziekanowski w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2018-10-24].
- ↑ Kto dostał się do sejmiku?. tvn24.pl, 22 listopada 2014. [dostęp 2014-11-25].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2015-10-27].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-10-24].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-17].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dariusz Dziekanowski w bazie 90minut.pl. [dostęp 2014-11-25].
|
|