Dariusz Baliński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dariusz Baliński
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1965
Leszno

Kariera seniorska
Lata Klub
Liga polska
1983–1990 Unia Leszno
1991 Polonez Poznań
1992 Sparta Wrocław II
1992 Sparta Wrocław
1993–1997 Unia Leszno
1998 Wanda Kraków
1999 ŻKS Krosno

Dariusz Baliński (ur. 5 kwietnia 1965 w Lesznie) – polski żużlowiec.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Licencję żużlową zdobył w 1983 roku. W latach 1984–1999 startował w rozgrywkach z cyklu drużynowych mistrzostw Polski reprezentując kluby Unii Leszno (1984–1990, 1993–1997), Poloneza Poznań (1991), Sparty II Wrocław (1992), Wandy Kraków (1998) oraz ŻKS Krosno (1999). W czasie swojej kariery zdobył 6 medali DMP: cztery złote (1984, 1987, 1988, 1989) oraz dwa brązowe (1985, 1986).

Finalista indywidualnych mistrzostw Polski (Leszno 1988 – VII m.). Dwukrotny finalista młodzieżowych indywidualnych mistrzostw Polski (Lublin 1985 – brązowy medal, Toruń 1986 – IV m.). Dwukrotny medalista mistrzostwa Polski par klubowych (Rybnik 1985 – srebrny medal, Rybnik 1988 – złoty medal). Srebrny medalista młodzieżowych mistrzostwa Polski par klubowych (Ostrów Wielkopolski 1986). Srebrny medalista młodzieżowych drużynowych mistrzostw Polski (Toruń 1985). Dwukrotny finalista turniejów o „Srebrny Kask” (1985 – IX m., 1986 – XVI m.)

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Brat Damiana, ojciec Damiana, również żużlowców.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]