Daniel Pliński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Daniel Pliński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 grudnia 1978
Puck

Wzrost

204 cm

Pozycja

środkowy

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst.
Korab Puck
1997–2002 Stolarka Wołomin
2002–2004 Polska Energia Sosnowiec
2004–2007 Jastrzębski Węgiel
2007–2014 PGE Skra Bełchatów
2014–2016 Cerrad Czarni Radom
2016–2018 Indykpol AZS Olsztyn
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
2005–2010  Polska 142
Kariera trenerska
Lata Drużyna
13.01.2021–2021 Stalpro Błyskawica Szczecin
2021 Reprezentacja Polski Juniorów[1]
08.11.2021– PSG Stal Nysa[2]
2022– Reprezentacja Polski U-22[3]
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
złoto Turcja 2009 drużynowo
Mistrzostwa świata
srebro Japonia 2006 drużynowo
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Daniel Pliński zawodnikiem Jastrzębskiego Węgla
Daniel Pliński zawodnikiem PGE Skry Bełchatów w sezonie 2009/2010
Daniel Pliński zawodnikiem PGE Skry Bełchatów w sezonie 2011/2012
Daniel Pliński zawodnikiem PGE Skry Bełchatów w sezonie 2012/2013

Daniel Mateusz Pliński (ur. 10 grudnia 1978 w Pucku) – polski siatkarz, reprezentant Polski, grający na pozycji środkowego. Po sezonie 2017/2018 zakończył sportową karierę.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę siatkarską rozpoczynał w rodzimym mieście w klubie Korab Puck. W 2000 z drużyną Stolarka Wołomin awansował do Polskiej Ligi Siatkówki, dzięki czemu w kolejnym sezonie zadebiutował w najwyższej klasie ligowej. Następnie był zawodnikiem Polskiej Energii Sosnowiec, z którą 2-krotnie zdobył Puchar Polski (2003, 2004). Kolejne sukcesy osiągnął z drużyną Jastrzębskiego Węgla, wywalczając 2-krotnie tytuł wicemistrza Polski (2006, 2007). W latach 2007–2014 występował w zespole PGE Skry Bełchatów. W ciągu swojej 7-letniej gry w bełchatowskiej drużynie zdobył 5 tytułów mistrza Polski (2008, 2009, 2010, 2011, 2014), trzy razy Puchar Polski (2009, 2011, 2012), 2. miejsce w Lidze Mistrzów (2012) i dwa razy srebro w Klubowych Mistrzostwach Świata (2009, 2010). W 2014 został kapitanem zespołu Czarnych Radom.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji kraju rozegrał 142 mecze. Jest wicemistrzem świata (Japonia 2006), mistrzem Europy z Turcji (2009), a także olimpijczykiem z Pekinu (2008), gdzie z Polską awansował do ćwierćfinału. Za sukcesy z drużyną narodową został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi. Ponadto jest 3-krotnym mistrzem Polski w siatkówce plażowej (2002, 2003, 2004).

W wyborach samorządowych w 2018 został wybrany na radnego miasta Puck z ramienia komitetu burmistrz Hanny Pruchniewskiej, uzyskując niemal 85% poparcia w swoim okręgu[4]. W sezonie 2018/2019 został piłkarzem Zatoki 95 Puck, występującej w gdańskiej klasie A[5].

Jako zawodnik[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

klubowe[edytuj | edytuj kod]

Puchar Polski:

Mistrzostwo Polski:

Liga Mistrzów:

Klubowe Mistrzostwa Świata:

Superpuchar Polski:

  • złoto 2012

reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Świata:

Memoriał Huberta Jerzego Wagnera:

Mistrzostwa Europy:

Nagrody indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Jako trener[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Świata Juniorów:

Mistrzostwa Europy U-22:

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Statystyki zawodnika[edytuj | edytuj kod]

Impreza Punkty z ataku Punkty z bloku Asy serwisowe Suma
Liga Światowa 2005 1 1
Liga Światowa 2006 61 17 5 83
Mistrzostwa Świata 2006 55 28 1 84
Liga Światowa 2007 69 33 2 104
Kwalifikacje do Igrzysk Olimpijskich 2008 11 9 20
Liga Światowa 2008 54 21 4 79
Igrzyska Olimpijskie 2008 24 10 1 35
Kwalifikacje do Mistrzostw Świata 2010 21 10 1 32
Puchar Wielkich Mistrzów 2009 17 6 2 25
Liga Światowa 2010 18 13 5 36

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Martą, mają dwie córki: Julię i Lenę. Ma pięcioro rodzeństwa: Wioletę, Piotra, Wiesława, Iwonę i Wojciecha (z którym grał w parze w siatkówkę plażową).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]