Daniel Kinsey – Wikipedia, wolna encyklopedia

Daniel Kinsey
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1902
Saint Louis

Data i miejsce śmierci

27 czerwca 1970
Richmond

Wzrost

183 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Paryż 1924 lekkoatletyka
(bieg na 110 m przez płotki)

Daniel Chapin Kinsey (ur. 22 stycznia 1902 w Saint Louis, zm. 27 czerwca 1970 w Richmond[1]) – amerykański lekkoatleta płotkarz, mistrz olimpijski.

Jako student University of Illinois zaczął odnosić sukcesy lekkoatletyczne w biegu przez płotki. W 1924 został akademickim mistrzem USA (IC4A) na 120 jardów przez płotki. Na igrzyskach olimpijskich w 192] w Paryżuu zwyciężył w biegu na 110 metrów przez płotki przez Sidneyem Atkinsonem ze Związku Południowej Afryki. Obaj zawodnicy objęli prowadzenie po starcie i biegli równo do 8. płotka, na którym Atkinson uzyskał nieznaczną przewagę. Uderzył jednak stopą o ostatni płotek, co pozwoliło Kinseyowi odnieść zwycięstwo[1].

Kinsey ukończył studia w 1926. Pracował naukowo zajmując się wychowaniem fizycznym w Oberlin College w Oberlin, a następnie na University of Michigan[1].

Rekord życiowy[edytuj | edytuj kod]

źródło[2]:

  • 110 m ppł – 14,9 s. (1924)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Dan Kinsey [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-12] (ang.).
  2. Olympedia – Dan Kinsey [online], www.olympedia.org [dostęp 2021-11-28].