Dan Roundfield – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dan Roundfield
ilustracja
32, 5
silny skrzydłowy
Pełne imię i nazwisko

Danny Thomas Roundfield

Data i miejsce urodzenia

26 maja 1953
Detroit

Data i miejsce śmierci

6 sierpnia 2012
Aruba

Wzrost

203 cm

Masa ciała

93 kg

Kariera
Aktywność

1975–1988

Szkoła średnia

Chadsey (Detroit, Michigan)

College

Central Michigan (1972–1975)

Draft

1975, numer: 28
Cleveland Cavaliers

Danny Thomas „Dan” Roundfield (ur. 26 maja 1953 w Detroit, zm. 6 sierpnia 2012 na Arubie) – amerykański koszykarz, skrzydłowy. Uczestnik spotkań gwiazd NBA.

Po ukończeniu Chadsey Senior High School Roundfield kontynuował naukę oraz grę na was Central Michigan University. W tym czasie był wybierany dwukrotnie do składu All-Mid-American Conference Team, a w 1975 roku otrzymał nagrodę dla najlepszego gracza konferencji - M.A.C. Player of the Year[1].

Pomimo wyboru w drafcie do NBA, w 1975 roku przez Cleveland Cavaliers[2], swoją zawodową karierę rozpoczął w konkurencyjnej lidze ABA w zespole Indiana Pacers[3]. W kolejnym sezonie, po rozwiązaniu ligi ABA, Pacers przyłączyli się do NBA. 9 czerwca 1978 roku podpisał, jako wolny agent, umowę z klubem Hawks[3], w którym spędził kolejne 6 lat. W tym czasie był trzykrotnie powoływany do udziału w meczu gwiazd NBA, niestety z powodu kontuzji nie mógł wystąpić w edycji 1982. Podczas swojego debiutu w spotkaniu gwiazd, w 1980 roku, zanotował 18 punktów oraz 13 zbiórek w 27 minut. Jednak George Gervin uzyskał aż 34 punkty i to jemu przypadła w udziale nagroda MVP[4].

W trakcie występów w Atlancie Roundfield był też aż pięciokrotnie wybierany do składów najlepszych obrońców ligi, trzykrotnie do pierwszego i dwukrotnie do drugiego[1]. Nominowano go także do drugiego składu najlepszych zawodników ligi w 1980 roku.

18 czerwca 1984 roku został wytransferowany do Detroit Pistons w zamian za Antoine Carra, Cliffa Levingstona oraz wybór drugiej rundy draftu 1986 roku (Augusto Binelli)[3]. Po nieco słabszym sezonie został wysłany do Waszyngtonu. Pistons otrzymali natomiast Mike'a Gibsona oraz Ricka Mahorna[3]. Ostatnie dwa lata jego kariery nie należały do udanych o pogłębiające się kontuzje spowodowały, iż w 1987 roku rozstał się z NBA. Próbował jeszcze swoich sił w Europie, w barwach włoskiego Auxilium Torino, jednak również ze zmiennym szczęściem. Po tym epizodzie zdecydował się na definitywne zakończenie kariery sportowej.

Zmarł tragicznie 6 sierpnia 2012 na Arubie, podczas próby ratowania swojej topiącej się żony, utonął[1].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

NCAA
  • Uczestnik rozgrywek Sweet 16 turnieju NCAA (1975)
  • Mistrz sezonu regularnego konferencji Mid-American (MAC – 1975)
  • Zawodnik roku konferencji MAC (1975)[5]
  • Zaliczony do I składu MAC (1974, 1975)
  • Klub Central Michigan Chippewas zastrzegł należący do niego numer 32
NBA

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Dan Roundfield (1953-2012). nba.com. [dostęp 2014-07-01]. (ang.).
  2. 1975 NBA Draft. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-01]. (ang.).
  3. a b c d Dan Roundfield Profile. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-01]. (ang.).
  4. 1980 NBA All-Star Game Box Score. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-01]. (ang.).
  5. Mid-American Conference Player of the Year Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-01-29]. (ang.).
  6. Dan Roundfield Profile. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  7. 1981 NBA All-Star Game Box Score. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  8. 1982 NBA All-Star Game Box Score. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  9. NBA ALL-STAR LEGENDS GAME RESULTS, ROSTERS, AND PLAYERS. nba-allstar.com. [dostęp 2018-03-14]. (ang.).
  10. a b All-Defensive Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  11. All-NBA Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  12. NBA Players of the Week. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).