Dalewin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dalewin, Dalwin — staropolskie imię męskie z regionu Pomorza, złożone z dwóch członów: Dale- ("daleko", może też "oddalać") i -win, równoważnego znaczeniowo członowi "wuj"^[1]. Oznaczałoby więc "tego, kogo wuj jest daleko", "tego, którego rodzina ze strony matki jest daleko". Jest to pomorski wariant imienia Dalewuj, którego żeński odpowiednik został zanotowany w dokumentach średniowiecznych.

Niektóre możliwe staropolskie zdrobnienia: Dal, Dalo, Dalczyk, Dalec, Dalech, Dalej, Dalesta, Dalesz, Dalik, Dalko, Dalnik (niepewne), Daluj //Dałuj, Dalusz, Dałost.

Dalewin, Dalwin imieniny obchodzi 4 października.

Żeński odpowiednik: Dalewuja, Daleuja

Zobacz też:

• Dalwin — wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]