DN – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy klasy bojerowej. Zobacz też: Nowa karłowata.

DN

Konstruktor	Archie Arroll, Art Jarrett, Joe Lodge
Rok konstrukcji	1937
Kraj pochodzenia	Stany Zjednoczone
Grot	6,45 m m²
Długość maksymalna	3,58[1] m
Szerokość maksymalna	0,55 m
Wysokość maksymalna	4,9 m
Typ kadłuba	bojer
Materiał konstrukcyjny	drewno
Załoga	1
Bojery klasy DN na Jeziorze Małym w Żninie
Multimedia w Wikimedia Commons

Klasa DN – najliczniejsza^[2] na świecie klasa bojerowa charakteryzująca się prostą budową oraz łatwością w transporcie.

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

Długość kadłuba	3,58–3,73 m
Szerokość kadłuba	44–55 cm
Długość masztu	4,87–4,72 m
Długość bomu	do 2,74 m
Masa	30–50 kg
Powierzchnia żagla	do 6,45 m²
Liczba płóz	3, 1 z przodu sterująca
Prędkość maks.	140 km/h
Załoga	1 sternik
Najlepszy wiatr	2–4 skala Beauforta

Historia[edytuj | edytuj kod]

Jej historia rozpoczęła się w 1937 roku, kiedy to gazeta 'Detroit News' ogłosiła konkurs na stworzenie taniego i przenośnego bojera, który pozwoliłby na szeroką promocję żeglarstwa lodowego. Archie Arroll, Art Jarrett oraz Joe Lodge zostali zwycięzcami tego konkursu przedstawiając projekt małego ślizgu o powierzchni żagla wynoszącej 60 stóp kwadratowych sterowanego jedną przednią płozą. W pierwszym roku od opublikowania planów zbudowano około 50 bojerów klasy „Blue Streak 60”, jak pierwotnie nazywała się ta klasa. Potem z pierwszych liter gazety oraz powierzchni żagla powstała nazwa DN-60, która z czasem została skrócona do samych liter DN^[3].

W Europie DNy pojawiły się we wczesnych latach sześćdziesiątych, najpierw w Holandii, by potem rozpowszechnić się w całej Europie. W 1966 roku Stanisław Turketti, po nawiązaniu kontaktów z Holendrem Wimem van Ackerem sprowadził klasę DN do Polski i do pierwszej zimy powstało około 30 maszyn, by w roku 1972 osiągnąć liczbę 200 sztuk. W 1967 roku, z inicjatywy i pod opieką Stanisława Turkettiego, odbyły się pierwsze mistrzostwa Polski^[4] w klasie DN w których brało udział 28 ślizgów zbudowanych w Polsce. Pierwsze mistrzostwa Polski zostały rozegrane na jeziorze Niegocin. W 1974 roku na Zalewie Zegrzyńskim odbyły się pierwsze w Europie mistrzostwa świata w klasie DN.

W 1962 roku w stanie Michigan została założona organizacja non-profit – IDNIYRA (International DN Ice Yacht Racing Association) mająca na celu promocję i rozwój klasy na świecie. Obecnie zrzesza ona ponad 2000 żeglarzy z całego świata.

Komandorzy[edytuj | edytuj kod]

Przypis^[5]

Flota Europejska[edytuj | edytuj kod]

Od	Do	Osoba
1965	1970	Kees Kortenoever
1971	1975	Gerhard Jettmar
1976	1991	Wim van Acker
1992	1993	Peter Schellhorn
1994	2000	Bart Reedijk
2001	2004	Hans Adolfsson
2005		Rob Schutte
2006	2010	Niklas Müller-Hartburg
2011	2016	Jörg Bohn
2017	2020[6]	Attila Pataki

Flota Amerykańska[edytuj | edytuj kod]

Od	Do	Osoba
1954		Fred Kagel
1955		J. Robert Greene
1956		Remi Deblaere
1957		Ralph Templin
1958		Harold Kowitz
1959	1960	William Sarns
1961		Jane Pegel
1962	1963	Dough Southworth
1964		Charles Grant
1965		George Williams
1966		Tom McRitche
1967		Gene Treuter
1968		Reuben Snodgrass
1969		Ray Pio
1970		John Young
1971	1972	Jim Redding
1973		Arthur Teutsch
1974		Ted Sprague IV
1975	1976	Ed Kraft
1977		Stan Nadler
1978	1979	Doug Harvey
1980		Jan Gougeon
1981		Meade Gougeon
1982	1984	Tyler Keys
1985	1986	Meade Gougeon
1987		Pete Johns
1988		Paul Goodwin
1989	1991	Evert Vanderberg
1992	1993	Bob Schumacher
1994	1995	Bob Cummins
1996	1997	Bill Condon
1998	1999	Dan Bierman
2000	2001	Mark Kiefer
2002	2004	Lou Loenneke
2005	2006	Andre Baby
2007	2009	John Harper
2010	2011	Dan Connell
2012	2013	Richard Potcova
2014	2016	Kent Baker
2017	2018	Eric Anderson
2019	2020[7]	Warren Nethercote

Flota Polska[edytuj | edytuj kod]

^{[8] [9]}

Od	Do	Osoba	nr żagla
1955	1965	Stanisław Turketti
1965	1966	Henryk Ziemkiewicz
1966	1981	Tymoteusz Duchowski	P-1
1982	1983	Radosław Zadrożyński
1984	1990	Tymoteusz Duchowski	P-1
1991	1994	Stanisław Macur	P-111
1995	1997	Jerzy Najdrowski	P-24
1998	1999	Adam Baranowski	P-235
2000	2001	Stanisław Macur	P-111
2002	2002	Zygmunt Hinc	P-115
2003	2003	Stanisław Macur	P-111
2004	2005	Tomasz Zakrzewski	P-55
2006	2009	Andrzej Michalczyk	P-109
2010	2013	Jerzy Henke	P-58
2014	2015	Maciej Brosz	P-247
2016	2018	Jerzy Sukow	P-345
2018		Jerzy Henke	P-58
2022	2024	Marek Stefaniuk	P-107[10]

Mistrzostwa[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Świata[edytuj | edytuj kod]

Przypis^[11][12] Zobacz też: Mistrzostwa świata klasy DN. Mistrzostwa świata rozgrywane są od 1973 roku.

Rok	Kraj	Miejsce	Zwycięzca	2. miejsce	3. miejsce	Startujących	Krajów
1973[13]	USA	jezioro Gull	Ain Vilde	Randy Johnson	Jan Gougeon	41	6
1974	Polska	zalew Zegrzyński	Tim Woodhouse	Endel Vooremaa	Vello Kuusk
1975	USA	zatoka Saginaw	Jan Gougeon	J.R. Watson	Tim Woodhouse	37	4
1976	Szwecja	Stora Yartin	Romuald Knasiecki	Zbigniew Stanisławski	Ed Kraft
1977	USA	Saint Michaels	Henry Bossett	Zbigniew Stanisławski	Jan Gougeon
1978	Polska	Krynica Morska	Bogdan Kramer	Vello Kuunsk	Endel Voorema
1979	USA	jezioro Champlain	Piotr Burczyński	Harald Stuertz	Stanisław Macur
1980	Szwecja	jezioro Mälaren	Matti Kuulmann	Ain Wilde	Kunno Kalk
1981	Kanada	Hamilton Bay	Henry Bossett	Jan Guegon	Piotr Burczyński
1982	RFN	Wittensee	Jan Gougeon	Ron Sherry	Vaiko Vooremaa
1983	USA	Trenton	Henry Bosset	Piotr Burczyński	Stanisław Macur
1984	Polska	Krynica Morska	Tiit Haagma	Vaiko Voorema	Mati Kuulmann
1985	USA	Bamagat Bay	Jan Gougeon	Mike O’Brian	Bogdan Kramer
1986	Regaty nie zostały rozegrane.
1987	USA	jezioro St. Clair	Mike O’Brien	Henry Bosset	Stanisław Macur
1988	ZSRR	Leningrad	Mike O’Brien	Piotr Burczyński	Andreas Bock
1989	USA	jezioro Champlain	Mike O’Brien	Tiit Haagma	Jan Gougeon
1990	Szwecja	Arsunda	Władysław Stefanowicz	Vaiko Vooremaa	Rene Kuulmann
1991	USA	zatoka Saginaw	Jan Gougeon	Ron Sherry	Henry Bossett
1992	Szwecja	Arsunda	Karol Jabłoński	Peter Hill	Ron Sherry
1993	USA	jezioro Genewskie	Jeff Kent	Karol Jabłoński	Ron Sherry
1994	Polska	Nieporęt	Andreas Bock	Karol Jabłoński	Bernd Zeiger
1995	Kanada	Montreal	Karol Jabłoński	Piotr Burczyński	Mike O’Brien
1996	Austria	Wiedeń	Karol Jabłoński	Thomas Karlsson	Stefan Jarudd
1997	USA	jezioro St. Clair	Karol Jabłoński	Ron Sherry	Bernd Zeiger
1998	Finlandia	Pyhajarvi	Ron Sherry	Daan Schutte	Piotr Burczyński
1999	Kanada	St. Louis	Ron Sherry	Bernd Zeiger	Michał Burczyński
2000	Szwecja	jezioro Hjalmaren	Karol Jabłoński	Ron Sherry	Åke Luks
2001	USA	Saginaw Bay	Karol Jabłoński	Bern Zeiger	Thomas Gross
2002	Estonia	Haapsalu	Ron Sherry	Karol Jabłoński	Michał Burczyński
2003	USA	jezioro Champlain	Karol Jabłoński	Thomas Karlsson	Ron Sherry
2004[14]	Węgry	jezioro Balaton	Thomas Karlsson	Karol Jabłoński	Ron Sherry	141
2005[15]	USA	jezioro Mendota	Ron Sherry	Tomas Lindgren	Matt Struble	120
2006[16]	Szwecja	Nässja	Michał Burczyński	Łukasz Zakrzewski	Matt Struble	145
2007	USA	Menominee	Matt Struble	Tomas Lindgren	Bernd Zeiger
2008[17]	Czechy	Lipno	Matt Struble	Łukasz Zakrzewski	Andreas Bock	143
2009	USA	jezioro Torch	Matt Struble	Bernd Zeiger	Ron Sherry
2010	Austria	Neusiedler See	Michał Burczyński	Adam Baranowski	Łukasz Zakrzewski
2011	USA	Jezioro Senachwine	Ron Sherry	Michał Burczyński	Łukasz Zakrzewski
2012	Szwecja	Arsunda	Tomasz Zakrzewski	Karl-Hannes Tagu	Hans Ebler-Hansen
2013	USA	jezioro Pepin	Tomasz Zakrzewski	Robert Graczyk	John Dennis
2014[18][19]	Estonia	Haapsalu	Karol Jabłoński	Michał Burczyński	Tomasz Zakrzewski	158
2015[20][21]	Kanada	jezioro Ontario	Karol Jabłoński	Robert Graczyk	Michał Burczyński	89
2016[22][23][24]	Szwecja	jezioro Glan	Karol Jabłoński	Michał Burczyński	Vaiko Vooremaa	160
2017[25][26]	USA	jezioro Kegonsa	Karol Jabłoński	Matt Struble	Michał Burczyński	108
2018[27][28]	POL	jezioro Wielimie	Karol Jabłoński	Robert Graczyk	Łukasz Zakrzewski	156
2019[29]	Stany Zjednoczone	jezioro Indian Lake	Michał Burczyński	Jarosław Radzki	Tomasz Zakrzewski	106[30]	110
2020[31]	Szwecja	Orso	Łukasz Zakrzewski	Karol Jabłoński	Anton Didenko	137
2021	Stany Zjednoczone	Black Lake	Odwołane[32] z powodu pandemii COVID-19.
2022[33]	Hjälmaren / Storsoyen		Robert Graczyk	Peter Hamrak	Oskar Svensson	104	17
2023[34][35][36]	Stany Zjednoczone	Lake Kegonsa	Matt Struble	Karol Jabłoński	Łukasz Zakrzewski	105	5
2024[37]	Estonia	Zatoka Ryska	Michał Burczyński	Łukasz Zakrzewski	Joonas Kiisler	149	16

Klasyfikacja medalowa[edytuj | edytuj kod]

Według zawodników[edytuj | edytuj kod]

Poniższa tabela zawiera zestawienie zawodników, którzy zdobyli przynajmniej jeden medal mistrzostw świata klasy DN.

Miejsce	Zawodnik	Państwo	Lata[a]	Złoto	Srebro	Brąz	Razem
1.	Jabłoński, KarolKarol Jabłoński	Polska	1992 – 2023	12	6	0	18
2.	Sherry, RonRon Sherry	Stany Zjednoczone	1982 – 2011	5	5	5	15
3.	Burczyński, MichałMichał Burczyński	Polska	1999 – 2024	4	3	4	11
4.	Matt Struble	Stany Zjednoczone	2005 – 2023	4	1	2	7
5.	Jan Gougeon	Stany Zjednoczone	1973 – 1991	3	1	3	7
6.	Mike O'Brien	Stany Zjednoczone	1985 – 1995	3	1	1	5
7.	Burczyński, PiotrPiotr Burczyński	Polska	1979 – 1998	2	2	2	6
8.	Henry Bossett	Stany Zjednoczone	1977 – 1991	2	1	1	4
9.	Zakrzewski, TomaszTomasz Zakrzewski	Polska	2012 – 2019	2	0	2	4
10.	Zakrzewski, ŁukaszŁukasz Zakrzewski	Polska	2006 – 2024	1	3	4	8
11.	Robert Graczyk	Polska	2013 – 2022	1	3	0	4
12.	Thomas Karlsson	Szwecja	1996 – 2004	1	2	0	3
13.	Ain Vilde	ZSRR	1973 – 1980	1	1	0	2
13.	Tilt Haagma	ZSRR	1984 – 1989	1	1	0	2
15.	Andreas Bock	Niemcy	1988 – 2008	1	0	2	3
16.	Tim Woodhouse	Stany Zjednoczone	1974 – 1975	1	0	1	2
16.	Kramer, BogdanBogdan Kramer	Polska	1978 – 1985	1	0	1	2
16.	Mati Kuulmann	ZSRR	1980 – 1984	1	0	1	2
19.	Knasiecki, RomualdRomuald Knasiecki	Polska	1976	1	0	0	1
19.	Stefanowicz, WładysławWładysław Stefanowicz	Polska	1990	1	0	0	1
19.	Jeff Kent	Stany Zjednoczone	1993	1	0	0	1
22.	Bernd Zeiger	Niemcy	1994 – 2009	0	2	4	6
23.	Vaiko Voorema	ZSRR	1982 – 2016	0	2	2	4
24.	Endel Voorema	ZSRR	1974 – 1978	0	2	0	2
24.	Zbigniew Stanisławski	Polska	1976 – 1977	0	2	0	2
24.	Tomas Lindgren	Szwecja	2005 – 2007	0	2	0	2
27.	Stanisław Macur	Polska	1979 – 1987	0	1	2	3
28.	Randy Johnson	Stany Zjednoczone	1973	0	1	0	1
28.	J. R. Watson	Stany Zjednoczone	1975	0	1	0	1
28.	Harald Stuertz	Niemcy	1979	0	1	0	1
28.	Peter Hill	Stany Zjednoczone	1992	0	1	0	1
28.	Daan Schutte	Holandia	1998	0	1	0	1
28.	Adam Baranowski	Polska	2010	0	1	0	1
28.	Karl-Hannes Tagu	Estonia	2012	0	1	0	1
28.	Jarosław Radzki	Polska	2019	0	1	0	1
28.	Peter Hamrak	Węgry	2022	0	1	0	1
37.	Vello Kuunsk	ZSRR	1974 – 1980	0	0	3	3
38.	Ed Kraft	Stany Zjednoczone	1976	0	0	1	1
38.	Rene Kuulmann	ZSRR	1990	0	0	1	1
38.	Stefan Jarudd	Szwecja	1996	0	0	1	1
38.	Ake Luks	Szwecja	2000	0	0	1	1
38.	Thomas Gross	Niemcy	2001	0	0	1	1
38.	Hans Ebler	Dania	2012	0	0	1	1
38.	John Dennis	Stany Zjednoczone	2013	0	0	1	1
38.	Anton Didenko	Rosja	2020	0	0	1	1
38.	Oskar Svensson	Szwecja	2022	0	0	1	1
38.	Joonas Kiisler	Estonia	2024	0	0	1	1

Według państw[edytuj | edytuj kod]

W poniższej tabeli przedstawione zostały państwa, których reprezentanci zdobyli przynajmniej jeden medal mistrzostw świata klasy DN.

Miejsce	Państwo	Złoto	Srebro	Brąz	Razem
1.	Polska	25	22	15	62
2.	Stany Zjednoczone	19	12	15	46
3.	ZSRR	3	5	6	14
4.	Szwecja	1	4	3	8
5.	Niemcy	1	3	7	11
6.	Estonia	0	2	2	4
7.	Węgry	0	1	0	1
8.	Holandia	0	1	0	1
9.	Dania	0	0	1	1
10.	Rosja	0	0	1	1

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Europy "DN" rozgrywane są od 1966 roku.

Przypisy^[38][39][12]

Rok	Kraj	Miejsce	Zwycięzca	2. miejsce	3. miejsce	Startujących
1966	Austria	Neusiedlam See	Kess Kortenoever	Jan Dick Wevers	Hans Bergkvist
1967	Szwecja	Stora Värtan	Bouw van Wijik	Wim van Hacker	Sune Lind
1968	Austria	Podersdorf am See	Bouw van Wijik	Dieter Handl	Jan Eindhoven
1969	RFN	Steinhude Meer	Jan Eindhoven	Heinrich Reiter	Frits Meeuwissen
1970	Regaty się nie odbyły.
1971	Holandia	Monnikendam	Endel Vooremaa	Helga Roden	Helmuth Leppik
1972	Szwecja	Gottskar	Endel Vooremaa	Jan Gougeon	Helmuth Leppik
1973	Polska	Giżycko	Endel Vooremaa	Helmuth Leppik	Vello Jurio
1974	Regaty się nie odbyły.
1975	Regaty się nie odbyły.
1976	Szwecja	Stora Värtan	Ole Bloomquist	Hans Molter	Rolf Anderson
1977[40]	Polska	Krynica Morska	Piotr Burczyński	Endel Vooremaa	Roland Berdash
1978[4]	Polska	Krynica Morska	Vello Kuusk	Bogdan Kramer	Jüri Šaraškin
1979	Austria	Jezioro Nezyderskie	Robert Ettl	Peter Kopany	Bogdan Kramer
1980	Szwecja	Yasteras	Bogdan Kramer	Matti Kuulmann	Ain Vilde
1981	Szwecja	Vanersborg	Bogdan Kramer	Matti Kuulmann	Stanisław Macur
1982	RFN	Hanower	Matti Kuulmann	Piotr Burczyński	Goran Tell
1983	Szwecja	Västerås	Vaiko Voorema	Piotr Burczyński	Bogdan Kramer
1984	Polska	Krynica Morska	Bogdan Kramer	Tait Haagma	Piotr Burczyński
1985	Szwecja	Gränna	Vaiko Voorema	Karol Jabłoński	Piotr Burczyński
1986	Regaty się nie odbyły.
1987[4]	Szwecja	Kungsbacka	Władysław Stefanowicz	Piotr Burczyński	Peter Kopany
1988[4]	ZSRR	Leningrad	Piotr Burczyński	Andrzej Dalecki	Andreas Bock
1989	Finlandia	Vasa	Piotr Burczyński	Andreas Bock	Stanisław Macur
1990[4]	Szwecja	Arsunda	Soren Snackestrom	Władysław Stefanowicz	Matti Kuulmann
1991	Estonia	Haapsalu	Matti Kuulmann	Rein Veider	Vaiko Voorema
1992	Szwecja	Arsunda	Karol Jabłoński	Andrzej Dalecki	Władysław Stefanowicz
1993	Szwecja	Sundbyholm	Stanisław Macur	Rein Veider	Matti Kuulmann
1994	Regaty się nie odbyły.
1995	Szwecja	Vasteras Maeleren	Vaiko Vooremaa	Luks Ake	Stefan Jarudd
1996	Austria	Salzburg	Thomas Karlsson	Karol Jabłoński	Vaiko Voorema
1997	Szwecja	Växjö	Thomas Karlsson	Karol Jabłoński	Tomas Lindgren
1998	Finlandia	Säkylä	Thomas Karlsson	Bernd Zeiger	Karol Jabłoński
1999	Polska	Giżycko	Tomas Lindgren	Karol Jabłoński	Bernd Zeiger
2000	Szwecja	Örebro	Bernd Zeiger	Luks Ake	Karol Jabłoński
2001	Czechy	Lipno	Karol Jabłoński	Michał Burczyński	Dann Shute
2002	Estonia	Haapsalu	Ron Sherry	Karol Jabłoński	Michał Burczyński
2003[41]	Szwecja	Ekerö	Thomas Karlsson	Bernd Zeiger	Michał Burczyński	145
2004[14]	Węgry	jezioro Balaton	Michał Burczyński	Ron Sherry	Fredrik Longren	173
2005[15]	Finlandia	Lomasakykä	Michał Burczyński	Vaiko Vooremaa	Ron Sherry	144
2006	Regaty się nie odbyły.
2007	Estonia	Haapsalu	Andreas Bock	Michał Burczyński	Vaiko Vooremaa
2008[17]	Czechy	Lipno	Matt Struble	Ron Sherry	Michał Burczyński	142
2009	Rosja	Petersburg	Vaiko Vooremaa	Łukasz Zakrzewski[42]	Michał Burczyński
2010	Austria	Jezioro Nezyderskie	Bernd Zeiger	Michał Burczyński	Ron Sherry
2011[43][44]	Estonia	Kuressaare	Karol Jabłoński	Łukasz Zakrzewski	Robert Graczyk	155
2012	Regaty się nie odbyły.
2013[45]	Polska	Jezioro Siemianowskie	Karol Jabłoński	Tomasz Zakrzewski	Peter Hamrak	135
2014[46]	Estonia	Morze Bałtyckie	Karol Jabłoński	Vaiko Vooremaa	Ron Sherry	158
2015[47][48][49]	Estonia	Jezioro Võrtsjärv	Karol Jabłoński	Michał Burczyński	Łukasz Zakrzewski	126
2016[50]	Szwecja	jezioro Glan	Ron Sherry	Michał Burczyński	Madars Alvikis	126
2017[51][52]	Węgry	jezioro Balaton	Karol Jabłoński	Michał Burczyński	Łukasz Zakrzewski	124
2018[53]	Polska	Jezioro Wielimie	Ron Sherry	Michał Burczyński	Karol Jabłoński	151
2019[54][55]	Polska	Jezioro Śniardwy	Jarek Radzki	Tomasz Zakrzewski	Mihkel Kosk	143
2020[56]	Regaty się nie odbyły.
2022[57]	Norwegia	Storsoyen	Łukasz Zakrzewski[58][59]	Tomasz Zakrzewski	Jarek Radzki	55
2023[60]	Litwa	Jezioro Kertoujai	Tomasz Zakrzewski	Mihkel Kosk	Robert Graczyk	84
2024[61]	Estonia	Zatoka Ryska	Michał Burczyński	Łukasz Zakrzewski	Jarek Radzki	138	16

Klasyfikacja medalowa[edytuj | edytuj kod]

Według zawodników[edytuj | edytuj kod]

Poniższa tabela zawiera zestawienie zawodników, którzy zdobyli przynajmniej jeden medal mistrzostw europy klasy DN.

Miejsce	Zawodnik	Państwo	Lata[b]	Złoto	Srebro	Brąz	Razem
1.	Jabłoński, KarolKarol Jabłoński	Polska	1985 – 2018	7	5	3	15
2.	Thomas Karlsson	Szwecja	1996 – 2003	4	0	0	4
3.	Burczyński, MichałMichał Burczyński	Polska	2001 – 2024	3	7	4	14
4.	Burczyński, PiotrPiotr Burczyński	Polska	1977 – 1989	3	3	2	8
5.	Sherry, RonRon Sherry	Stany Zjednoczone	2002 – 2018	3	2	3	8
6.	Kramer, BogdanBogdan Kramer	Polska	1978 – 1984	3	1	2	6
7.	Endel Vooremaa	ZSRR	1971 – 1977	3	1	0	4
8.	Matti Kuulmann	ZSRR	1980 – 1993	2	2	2	6
9.	Vaiko Vooremaa	Estonia	1995 – 2014	2	2	1	5
9.	Bernd Zeiger	Niemcy	1998 – 2010	2	2	1	5
11.	Vaiko Voorema	ZSRR	1983 – 1996	2	0	2	4
12.	Bouw van Wijik	Holandia	1967 – 1968	2	0	0	2
13.	Zakrzewski, ŁukaszŁukasz Zakrzewski	Polska	2009 – 2024	1	3	2	6
14.	Zakrzewski, TomaszTomasz Zakrzewski	Polska	2013 – 2023	1	3	0	4
15.	Stefanowicz, WładysławWładysław Stefanowicz	Polska	1987 – 1992	1	1	1	3
15.	Andreas Bock	Niemcy	1988 – 2007	1	1	1	3
17.	Stanisław Macur	Polska	1981 – 1993	1	0	2	3
17.	Jarek Radzki	Polska	2019 – 2024	1	0	2	3
19.	Jan Eindhoven	Holandia	1968 – 1969	1	0	1	2
19.	Tomas Lindgren	Szwecja	1997 – 1999	1	0	1	2
21.	Kess Kortenoever	Holandia	1966	1	0	0	1
21.	Ole Bloomquist	Szwecja	1976	1	0	0	1
21.	Vello Kuusk	ZSRR	1978	1	0	0	1
21.	Robert Ettl	Niemcy	1979	1	0	0	1
21.	Soren Snackestrom	Szwecja	1990	1	0	0	1
21.	Matt Struble	Stany Zjednoczone	2008	1	0	0	1
27.	Andrzej Dalecki	Polska	1988 – 1992	0	2	0	2
27.	Rein Veider	Estonia	1991 – 1993	0	2	0	2
27.	Luks Ake	Szwecja	1995 – 2000	0	2	0	2
30.	Helmuth Leppik	ZSRR	1971 – 1973	0	1	2	3
31.	Peter Kopany	Niemcy	1979 – 1987	0	1	1	2
31.	Mihkel Kosk	Estonia	2019 – 2023	0	1	1	2
33.	Jan Dick Wevers	Holandia	1966	0	1	0	1
33.	Wim van Hacker	Holandia	1967	0	1	0	1
33.	Dieter Handl	Austria	1968	0	1	0	1
33.	Heinrich Reiter	Austria	1969	0	1	0	1
33.	Helga Roden	Szwecja	1971	0	1	0	1
33.	Jan Gougeon	Stany Zjednoczone	1972	0	1	0	1
33.	Hans Molter	Niemcy	1976	0	1	0	1
33.	Tait Haagma	ZSRR	1984	0	1	0	1
41.	Robert Graczyk	Polska	2011 – 2023	0	0	2	2
42.	Hans Bergkvist	Szwecja	1966	0	0	1	1
42.	Sune Lind	Szwecja	1967	0	0	1	1
42.	Frits Meeuwissen	Holandia	1969	0	0	1	1
42.	Vello Jurio	ZSRR	1973	0	0	1	1
42.	Rolf Anderson	Szwecja	1976	0	0	1	1
42.	Roland Berdash	ZSRR	1977	0	0	1	1
42.	Juri Szaraszkin	ZSRR	1978	0	0	1	1
42.	Ain Vilde	ZSRR	1980	0	0	1	1
42.	Goran Tell	Szwecja	1982	0	0	1	1
42.	Stefan Jarudd	Szwecja	1995	0	0	1	1
42.	Dann Shute	Węgry	2001	0	0	1	1
42.	Fredrik Longren	Szwecja	2004	0	0	1	1
42.	Peter Hamrak	Węgry	2013	0	0	1	1
42.	Madars Alvikis	Łotwa	2016	0	0	1	1

Według państw[edytuj | edytuj kod]

W poniższej tabeli przedstawione zostały państwa, których reprezentanci zdobyli przynajmniej jeden medal mistrzostw europy klasy DN.

Miejsce	Państwo	Złoto	Srebro	Brąz	Razem
1.	Polska	21	25	20	66
2.	ZSRR	7	5	6	18
3.	Szwecja	7	3	7	17
4.	Niemcy	4	5	3	12
5.	Stany Zjednoczone	4	3	3	10
6.	Holandia	4	2	2	8
7.	Estonia	3	5	6	14
8.	Austria	0	2	0	2
9.	Węgry	0	0	2	2
10.	Łotwa	0	0	1	1

Mistrzostwa Ameryki Północnej[edytuj | edytuj kod]

Rok	Kraj	Miejsce	Zwycięzca	2. miejsce	3. miejsce	Startujących
1953[62]	Stany Zjednoczone	jezioro Cass	Jack Moran
1954[62]	Stany Zjednoczone	jezioro Cass	Jack Moran
1955[62]	Stany Zjednoczone	jezioro Cass	Bill Sporer
1956[62]	Stany Zjednoczone	jezioro St. Clair	Ed Grant
1957[62]	Stany Zjednoczone	jezioro St. Clair	Skip Boston
1958[62]	Stany Zjednoczone	jezioro St. Clair	Remi DeBlaere
1959[62]	Stany Zjednoczone	jezioro St. Clair	Skip Boston
1960[62]	Stany Zjednoczone	jezioro Devil’s Lake	Jane Pegel
1961[62]	Stany Zjednoczone	jezioro Geneva	Jack Young
1962[62]	Stany Zjednoczone	jezioro Honeoye	Reuben Snodgrass
1963[62]	Stany Zjednoczone	Mansfield	Jane Pegel
1964[62]	Stany Zjednoczone	Toledo	Skip Boston
1965[62]	Stany Zjednoczone	jezioro Cass	Ed Grant
1966[62][63]	Stany Zjednoczone	jezioro Gull	Ro Redner	Jane Pegel	Tom McRitchie	56
1967[62]	Stany Zjednoczone	jezioro Lamoka	Ro Redner
1968[62]	Stany Zjednoczone	jezioro Cass	Gene Treuter
1969[62]	Stany Zjednoczone	jezioro St. Clair	Jack Wesenberg
1970[62]	Stany Zjednoczone	jezioro St. Clair	Tim Woodhouse
1971[62]	Stany Zjednoczone	Geist Reservoir	Jan Gougeon
1972[62]	Stany Zjednoczone	jezioro Bantam	Jan Gougeon
1973[62]	Stany Zjednoczone	Sodus Bay	Tim Woodhouse
1974[62]	Kanada	Hamilton Harbor	Tim Woodhouse
1975[62]	Stany Zjednoczone	jezioro Geneva	Vello Kuusk	Endel Voorema	Bogdan Kramer	104
1976[62]	Kanada	Hamilton Harbor	Jan Gougeon
1977[62]	Stany Zjednoczone	St. Michaels	John Schuck
1978[62]	Stany Zjednoczone	Canandaigua	Ed Kraft
1979[62]	Stany Zjednoczone	jezioro Champlain	Piotr Burczyński
1980[62]	Stany Zjednoczone	Alpena	Meade Gougeon
1981[62]	Kanada	Hamilton Bay	Jan Gougeon
1982[62]	Stany Zjednoczone	Canandaigua	Henry Bossett
1983[62]	Stany Zjednoczone	Trenton	Henry Bossett
1984[62]	Stany Zjednoczone	Sandusky	J. Koeck
1985	Regaty się nie odbyły.
1986[62]	Stany Zjednoczone	Muskegon	Jan Gougeon
1987[62]	Stany Zjednoczone	jezioro St Clair	Mike O’Brian
1988[62]	Stany Zjednoczone	Trenton	Jan Gougeon
1989[64][62]	Stany Zjednoczone	jezioro Champlain	Ron Sherry
1990[62]	Stany Zjednoczone	jezioro Elk	Henry Bossett
1991[64]	Stany Zjednoczone	jezioro Leelanau	Ron Sherry
1992[64]	Stany Zjednoczone	Madison	Ron Sherry
1993[62]	Stany Zjednoczone	jezioro Geneva	Henry Bossett
1994[62]	Stany Zjednoczone	jezioro Elk	Jan Gougeon
1995[62]	Kanada	Montreal	Karol Jabłoński
1996[62][65]	Stany Zjednoczone	jezioro Champlain	Ken Van Wagnen	Cliff Cartwright	Ron Sherry	64
1997[62][66]	Stany Zjednoczone	jezioro St. Clair	Meade Gougeon	Piotr Burczyński	Karol Jabłoński	118
1998[62][67]	Stany Zjednoczone	jezioro Champlain	Gregory Smith	Mike O'Brien	John Harper	84
1999[64][68]	Kanada	jezioro St. Louis	Ron Sherry	Karol Jabłoński	Tomas Lindgren	124
2000[62][69]	Stany Zjednoczone	jezioro Miltona	Jan Gougeon	John Harper	J. Bruce Williams	47
2001[62][70]	Stany Zjednoczone	Saginaw Bay	Karol Jabłoński	Ron Sherry	Gregory Smith	96
2002[64]