Czesław Białas – Wikipedia, wolna encyklopedia

Czesław Białas
Data i miejsce urodzenia

19 czerwca 1931
Szopienice

Data i miejsce śmierci

24 czerwca 1991
Katowice

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
brąz Warszawa 1959 kat. 90 kg
Mistrzostwa Europy
złoto Katowice 1957 kat. 90 kg
brąz Monachium 1955 kat. 82,5 kg
brąz Warszawa 1959 kat. 90 kg

Czesław Białas (ur. 19 czerwca 1931 w Szopienicach, zm. 24 czerwca 1991 w Katowicach) – polski sztangista, olimpijczyk. Pierwszy w historii polski mistrz Europy (1957, Katowice). Uczestnik Igrzysk Olimpijskich 1952 w Helsinkach, 1956 w Melbourne i 1960 w Rzymie.

Jako czynny sportowiec związany z klubem HKS Szopienice przez 20 lat (19491969), z przerwą na służbę wojskową, którą odbywał w krakowskim OWKS. Brązowy medalista mistrzostw świata, jeden złoty i dwa brązowe medale w mistrzostwach Europy, 13-krotny medalista mistrzostw Polski, 10-krotny mistrz kraju.

Jeszcze jako czynny zawodnik rozpoczął karierę trenerską w szopienickim HKS. Do jego wychowanków należy Marek Seweryn.

Od 1992 corocznie organizowany jest w Szopienicach turniej w podnoszeniu ciężarów jego imienia.

Grób Czesława Białasa na cmentarzu parafialnym św. Jadwigi w Katowicach-Szopienicach przy ul. Brynicy, sektor C7

Starty w igrzyskach olimpijskich[edytuj | edytuj kod]

Dorobek medalowy mistrzostw świata i Europy[edytuj | edytuj kod]

  • 1955 ME, Monachium – brązowy medal
  • 1957 ME, Katowice – złoty medal
  • 1959 ME, Warszawa – brązowy medal
  • 1959 MŚ, Warszawa – brązowy medal

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]