Cynthia Spencer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cynthia Spencer
Ilustracja
Data urodzenia

16 sierpnia 1897

Data i miejsce śmierci

4 grudnia 1972
Althorp

Odznaczenia
Order Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Cynthia Elinor Beatrix Spencer, z domu Hamilton DCVO, OBE (ur. 16 sierpnia 1897, zm. 4 grudnia 1972 w Althorp) – brytyjska arystokratka, córka Jamesa Hamiltona, 3. księcia Abercorn, i lady Rosalind Bingham, córki 4. hrabiego Lucan.

26 lutego 1919 w St. James's w Londynie poślubiła Alberta Spencera, wicehrabiego Althorp (23 maja 1892 - 9 czerwca 1975), syna Charlesa Spencera, 6. hrabiego Spencer, i Margaret Baring, córki 1. barona Revelstoke. Mieli syna i córkę:

W 1922 zmarł ojciec Alberta, który odziedziczył wówczas jego tytuł parowski. Cynthia był odtąd tytułowana hrabiną Spencer. W latach 1937-1972 była Lady of the Bedchamber królowej Elżbiety Bowes-Lyon. W 1943 została oficerem Orderu Imperium Brytyjskiego, a w 1953 została damą Krzyża Komandorskiego Królewskiego Orderu Wiktoriańskiego.

Zmarła w 1972 z powodu guza mózgu. Była mało znana poza środowiskiem dworu królewskiego, aż do czasu, kiedy biograf jej wnuczki, księżnej Diany, Andrew Morton napisał, że Diana „uważała, że jej babka opiekuje się nią z zaświatów”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrew Morton, Diana: Her True Story (BCA, 1992) str. 24

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]