Cynodonty – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cynodonty

Cynodontia
Owen, 1861
Okres istnienia: loping–kreda wczesna PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q 259.51/100.5 259.51/100.5
Oligokyphus
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	synapsydy
Rząd	terapsydy
Podrząd	cynodonty
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Cynodonty (Cynodontia) – grupa synapsydów z rzędu terapsydów, z których prawdopodobnie wywodzą się ssaki; jeśli cynodonty uznaje się za grupę monofiletyczną, należy do nich zaliczyć także klad Mammaliaformes, obejmujący m.in. ssaki. Cynodonty pojawiły się w końcowym permie. Większość cynodontów nienależących do Mammaliaformes wymarła w końcu triasu. Iktidozaury żyły jeszcze we wczesnej jurze, a cynodonty z rodziny Tritylodontidae przetrwały do wczesnej kredy^[1]. Cynodonty nienależące do ssaków występowały na całym świecie z wyjątkiem Australii.

Cechy[edytuj | edytuj kod]

• wielkości psa,
• sierść,
• silnie zróżnicowane uzębienie, typowe dla zwierząt roślinożernych i drapieżnych,
• wysoka i długa czaszka,
• przypuszczalnie stałocieplne,
• wtórne podniebienie kostne,
• nogi częściowo wsunięte pod tułów.

Przedstawiciele[edytuj | edytuj kod]

• Cynognathus – w triasie, długość 1,5 m
• Procynosuchus – w permie, długość 0,6 m
• Thrinaxodon – w triasie, długość 0,5 m
• Oligokyphus – w triasie i jurze, długość 0,5 m

Rodziny i rodzaje[edytuj | edytuj kod]

Cynodontia

• Cynognathidae
  • Cynognat
  • Trinaksodon
• Tritylodontidae
  • Oligokifus
• Procynosuchidae
  • Procynozuch

Galeria[edytuj | edytuj kod]

• 
  Cynognathus
• 
  Procynosuchus delaharpeae
• 
  Thrinaxodon liorhinus
• 
  Exaeretodon
• 
  Tritylodon
• 
  Diademodon sp.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]