Corona muralis – Wikipedia, wolna encyklopedia

Corona muralis (łac.) – w Rzymie w okresie republiki korona ze złota w kształcie murów, dawana temu, który pierwszy wdarł się na mury obleganego, nieprzyjacielskiego miasta. Początkowo mógł ją otrzymać każdy, później nagrodę tę otrzymywali tylko dowódcy.

W heraldyce stosowana jako zwieńczenie tarczy herbu miejskiego, określające rangę miasta – miasta mniejsze używają korony z trzema basztami, miasta większe z czterema, stołeczne z czterema lub pięcioma.

Barwa heraldyczna corona muralis jest najczęściej czerwona, naturalna – ceglasta, złota lub srebrna.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Gert Oswald: Lexikon der Heraldik, Bibliographisches Institut, Leipzig 1984, ISBN 3-411-02149-7

Herby	szlachecki mieszczański chłopski własny państwowy miejski korporacji fantazyjne mówiący
Elementy herbu	tarcza herbowa godło (figury heraldyczne, mobilia herbowe) klejnot herbowy zawój (tortillon) korona heraldyczna korona rangowa hełm heraldyczny labry ostrew płaszcz heraldyczny trzymacze heraldyczne podpory heraldyczne postument heraldyczny order herbowy dewiza herbowa zawołanie
Oznaki godności	świeckie kościelne
Inne	herbarz rola herbowa herold blazonowanie szrafowanie tynktura krzyż heraldyczny totem kamon
Działy heraldyki	heraldyka francuska (heraldyka napoleońska) heraldyka polska (heraldyka kaszubska) heraldyka brytyjska (heraldyka angielska, heraldyka szkocka) heraldyka kościelna heraldyka szachowa heraldyka fantazyjna