Cmentarze ewangelickie w Wieluniu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cmentarze ewangelickie w Wieluniu – termin odnoszący się do dwóch cmentarzy ewangelickich w Wieluniu.

Stary cmentarz ewangelicko-augsburski (nieistniejący) – pierwszy ewangelicki cmentarz. Został założony w Wieluniu w 1. poł. XIX w. w miejscu, gdzie obecnie znajduje się gmach Sądu Rejonowego. Został on zamknięty po epidemii cholery w 1873 r.
Nowy cmentarz ewangelicko-augsburski – czynna nekropolia ewangelicko-augsburska otwarta w 1875 r. przy ówczesnej ulicy Widoradzkiej (obecna ul. POW). Wybuch epidemii zmusił władze do wyznaczenia nowego miejsca na cmentarz ewangelicki. Na cmentarzu spoczywa wielu zasłużonych dla Wielunia postaci, między innymi polski patriota i wieluński pastor Henryk Wendt. Na cmentarzu znajduje się kilka zabytkowych nagrobków.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Judaistyczne	Nowa Synagoga Stara Synagoga
Katolickie	Kościół św. Barbary Kolegiata Bożego Ciała Kościół św. Ducha Kościół Zwiastowania Najświętszej Panny Marii (Reformatów) Kościół św. Józefa Kościół św. Michała Archanioła Kościół św. Mikołaja Kościół Miłosierdzia Bożego Kościół św. Stanisława Biskupa Męczennika
Prawosławne	Cerkiew Przenajświętszej Bogarodzicy Maryi Cerkiew św. Włodzimierza
Protestancki	Kościół Ewangelicki
Cmentarze	cmentarze rzymskokatolickie Cmentarze ewangelickie Cmentarz żydowski Cmentarz komunalny