Cmentarz wojenny nr 77 – Ropica Ruska – Wikipedia, wolna encyklopedia
![]() | |
![]() Pomnik centralny | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Typ cmentarza | wojenny |
Stan cmentarza | nieczynny |
Powierzchnia cmentarza | 261 m² |
Liczba pochówków | 408 |
Liczba grobów | 10 |
Liczba kwater cmentarnych | 39 |
Architekt | |
Położenie na mapie gminy Sękowa ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu gorlickiego ![]() | |
![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9f/Ropica_G%C3%B3rna%2C_cmentarz_wojenny_nr_77_%283%29.jpg/242px-Ropica_G%C3%B3rna%2C_cmentarz_wojenny_nr_77_%283%29.jpg)
Cmentarz wojenny nr 77 – Ropica Górna – zabytkowy cmentarz z I wojny światowej, zaprojektowany przez Hansa Mayra, położony na terenie wsi Ropica Górna (dawniej Ropica Ruska) w gminie Sękowa w powiecie gorlickim w województwie małopolskim. Jeden z ponad 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. Należy do Okręgu III Gorlice.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Cmentarz znajduje się we wsi Ropica Górna na zboczu po północno-wschodniej stronie doliny potoku Sękówka, na działce ewidencyjnej nr 227. Ma kształt nieregularnego wieloboku o powierzchni ogrodzonej około 261 m². Cmentarz otoczony jest ogrodzeniem z pełnego muru z ciosów kamiennych dostosowanym do nachylenia terenu z wejściem od strony zachodniej żelazną furtką z podestem i schodami. W linii ogrodzenia północnego podwyższony odcinek muru z wnęką na tablicę inskrypcyjną zwieńczony małym betonowym krzyżem. W linii ogrodzenia południowego w pięciobocznym wyłamaniu muru kiedyś stał wysoki drewniany krzyż centralny z półkolistym blaszanym nakryciem. Układ grobów rzędowy niesymetryczny z nagrobkami w formie krzyży żeliwnych na betonowych cokołach jedno- i dwuramiennych małych i dużych oraz betonowych stel z żeliwnymi tablicami.
Na cmentarzu pochowano 408 żołnierzy w 10 pojedynczych grobach i 39 mogiłach zbiorowych[2]:
- 215 żołnierzy austro-węgierskich z: 18, 21, 28 Pułku Piechoty
- 31 żołnierzy niemieckich z: 13 i 22 Bawarskiego Pułku Piechoty
- 162 żołnierzy rosyjskich z: 195 Pułku Piechoty
poległych w marcu i maju 1915.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024 [dostęp 2016-11-29] .
- ↑ Oktawian Duda Cmentarze I Wojny Światowej w Galicji Zachodniej 1914-1918 - Studia i materiały, Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, Warszawa 1995, s. 157,448
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Oktawian Duda Cmentarze I Wojny Światowej w Galicji Zachodniej 1914–1918 – Studia i materiały, Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, Warszawa 1995, ISBN 83-85548-33-5
- Roman Frodyma Galicyjskie cmentarze wojenne, tom I. Beskid Niski i Pogórze, Rewasz, Warszawa 1995, ISBN 83-85557-20-2