Cmentarz Golęciński w Szczecinie – Wikipedia, wolna encyklopedia
nr rej. 885 z dnia 13 maja 2011 | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | ul. Strzałowska 23 |
Typ cmentarza | komunalny |
Stan cmentarza | nieczynny |
Powierzchnia cmentarza | 2,9 ha |
Liczba pochówków | 3202 (1950-1971) |
Data otwarcia | 1862 |
Data ostatniego pochówku | 1971 |
Zarządca | Zakładu Usług Komunalnych |
Położenie na mapie Szczecina | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
53°28′10,0″N 14°35′30,5″E/53,469444 14,591806 |
Cmentarz Golęciński w Szczecinie – cmentarz komunalny w Szczecinie na terenie osiedla Golęcino-Gocław.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy cmentarz wsi Frauendorf powstał prawdopodobnie w XIII wieku razem z budową pierwszej świątyni. W 1862 podczas budowy nowego kościoła (obecny kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy) część dawnego cmentarza uległa zniszczeniu. Po zakończeniu I wojny światowej na terenie cmentarza postawiono pomnik upamiętniających poległych. W 1921 jego obszar został powiększony w kierunku północno-wschodnim i osiągnął wówczas obecne rozmiary, w latach II wojny światowej pochowano tu kilkunastu jeńców francuskich. W niezmienionym stanie dotrwał do 1945, gdy został raz z pobliską świątynią poważnie uszkodzony. W 1946 ówczesne władze skomunalizowały nekropolię i zaczęto wówczas grzebać tu polskich osadników osiedlających się wówczas na terenie Golęcina[1]. W celu pozyskania terenów pod pochówki Polaków planowano lub niszczono groby pochowanych tu Niemców, do czasów obecnych przetrwały jedynie trzy przedwojenne nagrobki (najstarszy z 1893). W 1971 Sanepid wydał decyzję zabraniającą dokonywania kolejnych pochówków, uargumentowano to wysokim stanem wód gruntowych. Ostatecznie w 1980 uznano Cmentarz Golęciński za nekropolię zamkniętą, od tego czasu wielu mieszkańców Szczecina ekshumowało swoich bliskich na inne cmentarze[2][3].