Chryzant (Czepil) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Chryzant
Jakow Antonowicz Czepil
Metropolita wiacki i słobodzki
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1937
Bereziwka

Data i miejsce śmierci

4 stycznia 2011
Moskwa

Metropolita wiacki i słobodzki
Okres sprawowania

2004–2011

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia wiacka i słobodzka

Śluby zakonne

30 marca 1971

Diakonat

18 lipca 1967

Prezbiterat

15 marca 1970

Chirotonia biskupia

23 kwietnia 1978

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

23 kwietnia 1978

Miejscowość

Leningrad

Miejsce

Ławra Aleksandra Newskiego

Konsekrator

Nikodem (Rotow)

Współkonsekratorzy

Cyryl (Gundiajew), Meliton (Sołowjow), Damaskin (Bodry), Izydor (Kiriczenko)

Chryzant, imię świeckie Jakow Antonowicz Czepil (ur. 24 czerwca 1937 w Bereziwce, zm. 4 stycznia 2011 w Moskwie) – metropolita Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie chłopskiej na Wołyniu. Jego ojciec zginął w czasie II wojny światowej. Jakow Czepil wstąpił do kijowskiego seminarium duchownego w 1955, po ukończeniu ośmioklasowej szkoły podstawowej. W 1957 został skierowany do odbycia zasadniczej służby wojskowej, w czasie której ukończył technikum budowlane ze specjalnością geodety. Po ukończeniu służby w 1960 został dyrygentem chóru cerkiewnego w parafii Opieki Matki Bożej w Nowosielickim k. Stawropola. Po roku na nowo podjął naukę w seminarium duchownym, gdy został przyjęty na III rok seminarium duchownego w Moskwie. W 1967 uzyskał tytuł kandydata nauk teologicznych po ukończeniu Moskiewskiej Akademii Duchownej. 18 lipca tego samego roku biskup dmitrowski Filaret wyświęcił go na diakona. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk metropolity leningradzkiego i nowogrodzkiego Nikodema 15 marca 1970. 12 września tego samego roku został skierowany do eparchii pietrozawodzkiej i karelskiej jako proboszcz parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Pietrozawodsku. 30 marca 1971 złożył wieczyste śluby zakonne przed metropolitą Nikodemem, zaś 28 kwietnia został mianowany archimandrytą.

23 kwietnia 1978 w soborze Trójcy Świętej w kompleksie Ławry św. Aleksandra Newskiego w Leningradzie miała miejsce jego chirotonia na biskupa kirowskiego i słobodzkiego, w której jako konsekratorzy wzięli udział metropolita Nikodem, arcybiskup wyborski Cyryl, biskup tichwiński Meliton, biskup wołogodzki i wielkoustiuski Damaskin oraz archangielski i chołmogorski Izydor.

W 1988 podniesiony do godności arcybiskupa, zaś 2004 – metropolity. Od upadku ZSRR jego tytuł brzmiał metropolita wiacki i słobodzki, nawiązując do dawnej nazwy miasta Kirow, w którym znajdowała się siedziba eparchii.

Zmarł 4 stycznia 2011 w centrum medyczno-fizjologicznym im. Burniazjana w Moskwie[1]. Od listopada[1] przebywał w szpitalu, gdzie m.in. przeszedł operację jelita[2]. Jako przyczynę śmierci podano nagłe zatrzymanie krążenia[1].

Pogrzeb duchownego odbył się 9 stycznia w Monasterze Tryfonowskim w Kirowie. Metropolita Chryzant został pochowany w soborze Zaśnięcia Matki Bożej – głównej cerkwi klasztoru, w pobliżu raki z relikwiami św. Tryfona Wiackiego[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]