Christine Nesbitt – Wikipedia, wolna encyklopedia

Christine Nesbitt
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 maja 1985
Melbourne

Wzrost

171 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska olimpijskie
złoto Vancouver 2010 1000 m
srebro Turyn 2006 Drużynowo
Mistrzostwa świata na dystansach
złoto Salt Lake City 2007 Drużynowo
złoto Vancouver 2009 1000 m
złoto Vancouver 2009 Drużynowo
złoto Inzell 2011 1000 m
złoto Inzell 2011 Drużynowo
złoto Heerenveen 2012 1000 m
złoto Heerenveen 2012 1500 m
srebro Nagano 2008 Drużynowo
srebro Heerenveen 2012 Drużynowo
brąz Salt Lake City 2007 1000 m
brąz Vancouver 2009 1500 m
brąz Soczi 2013 1500 m
MŚ w wieloboju sprinterskim
złoto Heerenveen 2011 wielobój
srebro Calgary 2012 wielobój
Mistrzostwa świata w wieloboju
srebro Calgary 2011 wielobój
brąz Moskwa 2012 wielobój
Puchar Świata
1. miejsce
2011/2012
2. miejsce
2012/2013
Puchar Świata (1000 m)
1. miejsce
2008/2009
1. miejsce
2009/2010
1. miejsce
2011/2012
2. miejsce
2010/2011
Puchar Świata (1500 m)
1. miejsce
2010/2011
1. miejsce
2011/2012
2. miejsce
2007/2008
2. miejsce
2009/2010
2. miejsce
2012/2013
3. miejsce
2008/2009

Christine Margaret Nesbitt (ur. 17 maja 1985 w Melbourne) – kanadyjska łyżwiarka szybka pochodzenia australijskiego, dwukrotna medalistka olimpijska, wielokrotna medalistka mistrzostw świata oraz zdobywczyni Pucharu Świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Australii, jednak dorastała w Kanadzie i reprezentuje barwy tego kraju. Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 2006 roku, kiedy wspólnie z Kristiną Groves, Clarą Hughes, Cindy Klassen i Shannon Rempel zdobyła srebrny medal w biegu drużynowym podczas igrzysk olimpijskich w Turynie. W startach indywidualnych zajęła tam siódme miejsce w biegu na 1500 m oraz czternaste na 1000 m. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Vancouver triumfowała na dystansie 1000 m. Na podium oprócz niej stanęły też dwie reprezentantki Holandii: Annette Gerritsen oraz Laurine van Riessen. Także w pozostałych startach plasowała się w czołowej dziesiątce: w biegu na 500 m była dziesiąta, na 1500 m była szósta, a rywalizację w biegu drużynowym Kanadyjki ukończyły na piątej pozycji. Brała także udział w igrzyskach w Soczi w 2014 roku, jednak wróciła bez medalu. Jej najlepszymi wynikami były piąte miejsce w drużynie i dziewiąte miejsce w biegu na 1000 m.

Razem z Shannon Rempel i Kristiną Groves zwyciężyła w biegu drużynowym na dystansowych mistrzostwach świata w Salt Lake City w 2007 roku. Na tych samych mistrzostwach świata była trzecia w biegu na 1000 m, przegrywając z Holenderką Ireen Wüst i Niemką Anni Friesinger. Wspólnie z koleżankami z reprezentacji wywalczyła też srebrny medal na mistrzostwach świata w Nagano w 2008 roku, a na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Vancouver były najlepsze. W 2009 roku Nesbitt wygrywała też bieg na 1000 m i była trzecia na 1500 m. Kolejne dwa medale zdobyła na mistrzostwach świata w Inzell w 2011 roku, triumfując w biegu drużynowym i biegu na 1000 m. Indywidualnie najlepiej wypadła podczas rozgrywanych w 2012 roku mistrzostw świata w Heerenveen, gdzie zwyciężyła na dystansach 1000 i 1500 m. Zdobyła tam również srebrny medal w biegu drużynowym. Na mistrzostwach świata w Soczi w 2013 roku zajęła trzecie miejsce na 1500 m, ulegając Ireen Wüst i Lotte van Beek z Holandii.

W 2011 roku zwyciężyła mistrzostwach świata w wieloboju sprinterskim w Heerenveen. W tej samej konkurencji była też druga na sprinterskich mistrzostwach świata w Calgary, rozdzielając dwie reprezentantki Chin: Yu Jing oraz Zhang Hong. Ponadto na mistrzostwach świata w wieloboju w Calgary w 2011 roku, zajęła drugie miejsce, ulegając jedynie Ireen Wüst. Rok później, podczas wielobojowych mistrzostw świata w Moskwie zajęła trzecie miejsce, za Ireen Wüst i Czeszką Martiną Sáblíkovą.

Wielokrotnie stawała na podium zawodów Pucharu Świata, odnosząc przy tym ponad 30. zwycięstw indywidualnych. Najlepsze rezultaty osiągała na dystansie 1000 m, w sezonach 2008/2009, 2009/2010 i 2011/2012 zwyciężając w klasyfikacji końcowej, a w sezonie 2010/2011 była druga. Ponadto w sezonach 2010/2011 i 2011/2012 wygrywała klasyfikację końcową 1500 m, w sezonach 2007/2008, 2009/2010 i 2012/2013 była druga, a sezon 2008/2009 zakończyła na trzeciej pozycji. W sezonie 2011/2012 zwyciężyła w klasyfikacji generalnej, a rok później zajęła drugie miejsce za Ireen Wüst.

Ustanowiła dwa rekordy świata[1].

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

Rekord Data Miejsce
500 m 37.86 9 stycznia 2011 Kanada Calgary
1000 m 1:13.36 13 grudnia 2009 Stany Zjednoczone Salt Lake City
1500 m 1:52.75 10 listopada 2007 Stany Zjednoczone Salt Lake City
3000 m 4:03.49 6 stycznia 2011 Kanada Calgary
5000 m 7:07.15 13 stycznia 2008 Kanada Calgary

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Turyn
2006
Vancouver
2010
500 m - 10. miejsce
1000 m - 1. miejsce złoto
1500 m 7. miejsce 6. miejsce
sztafeta 2. miejsce srebro 5. miejsce

Mistrzostwa świata na dystansach[edytuj | edytuj kod]

Salt Lake City
2007
Nagano
2008
Vancouver
2009
Inzell
2011
1000 m 3. miejsce brąz 4. miejsce 1. miejsce złoto 1. miejsce złoto
1500 m 6. miejsce 5. miejsce 3. miejsce brąz 5. miejsce
5000 m - 12. miejsce - -
sztafeta 1. miejsce złoto 2. miejsce srebro 1. miejsce złoto 1. miejsce złoto

Mistrzostwa świata w wieloboju[edytuj | edytuj kod]

  • 2007 – 9. miejsce
  • 2008 – 4. miejsce
  • 2009 – 6. miejsce
  • 20112. miejsce srebro

Mistrzostwa świata w wieloboju sprinterskim[edytuj | edytuj kod]

  • 20111. miejsce złoto
  • 20122. miejsce srebro

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]