Chris Pontius (piłkarz) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Chris Pontius
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Christopher Richard Pontius

Data i miejsce urodzenia

12 maja 1987
Yorba Linda

Wzrost

183 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Los Angeles Galaxy

Numer w klubie

19

Kariera juniorska
Lata Klub
2005–2008 UC Santa Barbara Gauchos
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2009–2015 D.C. United 158 (33)
2016–2017 Philadelphia Union 64 (14)
2018– Los Angeles Galaxy 0 (0)
W sumie: 222 (47)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2017–  Stany Zjednoczone 5 (0)
  1. ↑ Aktualne na: 1 stycznia 2018. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 1 stycznia 2018.
Multimedia w Wikimedia Commons

Christopher Richard „Chris” Pontius (ur. 12 maja 1987 w Yorba Linda) – amerykański piłkarz występujący na pozycji lewego skrzydłowego, obecnie zawodnik Los Angeles Galaxy.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Pontius pochodzi z miasta Yorba Linda w Kalifornii[1]. Jest drugim z czwórki rodzeństwa (posiada dwóch braci i siostrę)[2], jego młodszy brat Tim grał w piłkę nożną na uczelnianej drużynie UC Santa Barbara Gauchos[3]. Uczęszczał do Servite High School, gdzie należał do wyróżniających się zawodników – trzy razy został wybrany do All-Serra League, dwukrotnie do Division I All-CIF, a w 2005 roku został ogłoszony najlepszym piłkarzem rozgrywek Serra League i znalazł się w drużynie All-Orange County[2]. Równocześnie występował w juniorskiej drużynie Irvine Strikers (której wychowankami są również m.in. Benny Feilhaber i Jonathan Bornstein)[4]. W późniejszym czasie studiował na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara (uzyskał tam major degree z socjologii[2]), występując w tamtejszym zespole UC Santa Barbara Gauchos. W 2006 roku wygrał z Gauchos rozgrywki NCAA Division I, natomiast w 2007 roku otrzymał nagrodę Big West Offensive Player of the Year i został wybrany do All-Big West First Team[5]. W 2008 roku został natomiast wybrany do drużyn College Soccer News All-American Second Team, NSCAA All-American Third Team oraz All-Far West First Team[2]. W rozgrywkach uniwersyteckich imponował dryblingiem i skutecznością[4].

W 2008 roku Pontius, wraz z kilkoma kolegami z uczelnianej drużyny, znalazł się na liście zgłoszonych graczy przez ekipę Ventura County Fusion do czwartoligowych rozgrywek USL Premier Development League, nie rozegrał w nich jednak żadnego meczu[6]. W styczniu 2009 został wybrany w ramach MLS SuperDraft (z siódmego miejsca) przez D.C. United[7]. W Major League Soccer zadebiutował 22 marca 2009 w zremisowanym 2:2 spotkaniu z Los Angeles Galaxy, strzelając wówczas pierwszego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej. Od razu został podstawowym graczem ekipy i w tym samym roku dotarł z United do finału pucharu Stanów Zjednoczonych – U.S. Open Cup. We wrześniu 2010 doznał kontuzji stawu skokowego, przez co musiał pauzować przez pięć miesięcy[8]. We wrześniu 2011 złamał natomiast kość piszczelową, co wykluczyło go z gry na cztery miesiące[9].

Po rekonwalescencji, Pontius zanotował świetny sezon 2012, kiedy to strzelił dwanaście bramek i był czołowym zawodnikiem rozgrywek MLS. Został wówczas wybranym najlepszym piłkarzem roku w United[10] i znalazł się w najlepszej jedenastce ligi – MLS Best XI[11]. W lipcu 2012 wziął udział w meczu gwiazd MLS (All-Star Game) z Chelsea (3:2), kiedy to strzelił gola i został wybrany najlepszym zawodnikiem spotkania[12]. Dwa miesiące później podpisał nowy, wieloletni kontrakt z klubem[13]. W 2013 roku zdobył z drużyną U.S. Open Cup, lecz sam nie potrafił podtrzymać formy z poprzednich rozgrywek, ponownie będąc trapionym przez kontuzje[14]. W sezonie 2014 zajął z United pierwsze miejsce w konferencji wschodniej, lecz sam pauzował w trakcie rozgrywek przez pięć miesięcy z powodu urazu stawu skokowego[15]. Ogółem w barwach ekipy z Waszyngtonu spędził siedem lat, jednak z powodu częstych kontuzji nie był w stanie rozwinąć pełni swojego potencjału[16].

W styczniu 2016 Pontius został oddany do klubu Philadelphia Union, w zamian za kwotę allocation money[17]. Tam z miejsca został czołowym piłkarzem ekipy i już w pierwszym sezonie otrzymał nagrodę MLS Comeback Player of the Year[18]. W Union spędził dwa lata bez poważniejszych sukcesów, po czym na zasadzie wolnego transferu przeniósł się do Los Angeles Galaxy[19].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze powołanie do seniorskiej reprezentacji Stanów Zjednoczonych Pontius otrzymał w grudniu 2009 od selekcjonera Boba Bradleya[20]. W późniejszych latach jeszcze kilkukrotnie był powoływany do kadry zarówno przez Bradleya, jak i jego następcę Jürgena Klinsmanna, ani razu nie pojawił się jednak na boisku[21][22]. Zadebiutował w niej dopiero za kadencji Bruce'a Areny, 29 stycznia 2017 w zremisowanym 0:0 meczu towarzyskim z Serbią. Pięć miesięcy później znalazł się w składzie na Złoty Puchar CONCACAF, awaryjnie zastępując kontuzjowanego zaraz przed turniejem Kenny'ego Saiefa[23]. Wystąpił wówczas w trzech z sześciu możliwych meczów (z czego w jednym w wyjściowym składzie), zaś Amerykanie – pełniący rolę gospodarzy – triumfowali w rozgrywkach Złotego Pucharu, po pokonaniu w finale Jamajki (2:1).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ron Gonzales: Yorba Linda native signs new soccer contract. [w:] Orange County Register [on-line]. ocregister.com, 5 lutego 2010. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  2. ↑ a b c d Chris Pontius. [w:] UC Santa Barbara Gauchos [on-line]. ucsbgauchos.com. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  3. ↑ Tim Pontius '08 is drafted by the Seattle Sounders (MLS). [w:] Servite High School [on-line]. servitehs.org, 17 stycznia 2012. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  4. ↑ a b Charles Boehm: The Word: DC United's Chris Pontius, from meager beginnings to MLS stardom - and maybe beyond. [w:] Major League Soccer [on-line]. mlssoccer.com, 22 marca 2013. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  5. ↑ Scott Flanders: UCSB Soccer’s Chris Pontius Named a ‘Player to Watch’. [w:] Noozhawk [on-line]. noozhawk.com, 11 sierpnia 2008. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  6. ↑ EXCITING CHANGES FOR OPENING DAY. [w:] Ventura County Fusion [on-line]. vcfusion.com. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  7. ↑ D.C. United selects five in 2009 MLS SuperDraft. [w:] D.C. United [on-line]. dcunited.com, 15 stycznia 2009. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  8. ↑ Steven Goff: D.C. United’s Chris Pontius has bounced back from hamstring injury. [w:] The Washington Post [on-line]. washingtonpost.com, 20 kwietnia 2011. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  9. ↑ Steven Goff: Chris Pontius fractures tibia in D.C. United win, is likely out for rest of MLS season. [w:] The Washington Post [on-line]. washingtonpost.com, 11 września 2011. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  10. ↑ 2012 club awards. [w:] D.C. United [on-line]. dcunited.com, 29 października 2012. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  11. ↑ Chris Pontius named to MLS Best XI. [w:] D.C. United [on-line]. dcunited.com, 26 listopada 2012. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  12. ↑ Steven Goff: MLS all-stars top Chelsea, 3-2; Chris Pontius of D.C. United is MVP of midseason showcase. [w:] The Washington Post [on-line]. washingtonpost.com, 25 lipca 2012. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  13. ↑ Chris Pontius signs new contract. [w:] D.C. United [on-line]. dcunited.com, 14 września 2012. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  14. ↑ Adam M Taylor: D.C. United 2014 Countdown: Will Chris Pontius and Nick DeLeon rebound from subpar seasons?. [w:] SB Nation [on-line]. blackandredunited.com, 24 lutego 2014. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  15. ↑ Steven Goff: Chris Pontius of D.C. United will miss four to six more months after hamstring surgery. [w:] The Washington Post [on-line]. washingtonpost.com, 23 kwietnia 2014. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  16. ↑ Dave Zeitlin: Chris Pontius embracing „fresh start” with Philadelphia Union after long stint at DC United. [w:] Major League Soccer [on-line]. mlssoccer.com, 26 stycznia 2015. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  17. ↑ D.C. United trade Chris Pontius to Philadelphia Union. [w:] D.C. United [on-line]. dcunited.com, 6 grudnia 2015. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  18. ↑ Dave Zeitlin: Philadelphia Union's Chris Pontius wins MLS Comeback Player of the Year. [w:] Major League Soccer [on-line]. mlssoccer.com, 16 listopada 2016. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  19. ↑ LA Galaxy sign midfielder Chris Pontius. [w:] Los Angeles Galaxy [on-line]. lagalaxy.com, 22 stycznia 2018. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  20. ↑ Bradley Calls 30 Players to Begin Training Camp on Jan. 4 at The Home Depot Center in Carson, Calif.. [w:] United States Soccer Federation [on-line]. ussoccer.com, 22 grudnia 2009. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  21. ↑ Bradley Calls 23 Players to Training Camp on Feb. 10 at The Home Depot Center in Carson, Calif.. [w:] United States Soccer Federation [on-line]. ussoccer.com, 4 lutego 2011. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  22. ↑ Chris Pontius and Jonathan Spector Added to U.S. Men's National Team Roster for September Friendly. [w:] United States Soccer Federation [on-line]. ussoccer.com, 29 sierpnia 2011. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).
  23. ↑ Chris Pontius Replaces Kenny Saief on U.S. MNT Gold Cup Roster. [w:] United States Soccer Federation [on-line]. ussoccer.com, 5 lipca 2017. [dostęp 2018-03-10]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Składy reprezentacji Stanów Zjednoczonych
Skład reprezentacji Stanów Zjednoczonych na Złotym Pucharze CONCACAF 2017

Stany Zjednoczone

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Chris_Pontius_(piłkarz)&oldid=72084561”