Chris Botti – Wikipedia, wolna encyklopedia

Chris Botti
	; Chris Botti (2006)
Imię i nazwisko	Christopher Stephen Botti
Data i miejsce urodzenia	12 października 1962 ; Corvallis (Oregon)
Instrumenty	trąbka
Gatunki	jazz; smooth jazz
Zawód	trębacz
Aktywność	od 1995
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Christopher Stephen Chris Botti (ur. 12 października 1962 w Corvallis w stanie Oregon^[1]) – amerykański trębacz smoothjazzowy.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Od dziecka miał kontakt z muzyką, za sprawą swojej matki, która była nauczycielką gry na pianinie. Naukę gry na trąbce zaczął mając 10 lat.

Znany jest głównie jako muzyk sesyjny, współpracował z wieloma muzykami, wśród których są Aretha Franklin, Chaka Khan, Bette Midler, Bob Dylan, Paul Simon i grupa The Brecker Brothers. Najbardziej znana jest chyba jednak jego współpraca ze Stingiem. Botti występował podczas jego trasy Brand New Day w 2000 i 2001, nagrali również kilka wspólnych utworów, które znalazły się na płytach trębacza.

Do tej pory Botti nagrał 8 solowych albumów i jedno DVD z zapisem koncertu promującego płytę Night Sessions, w którym pojawił się również Sting. Jest również autorem muzyki do filmu Więzy (Caught, 1996).

Artysta był siedmiokrotnie w Polsce. Zagrał jeden koncert w 2005 w Warszawie i dwa w 2006: w Warszawie i Poznaniu. Dwukrotnie koncertował w 2008: Bielsko-Biała, dwa razy Warszawa, Gdynia i Zabrze, Poznań, Sopot. Sopockie występy Chrisa uświetniła Anna Maria Jopek, wykonując z nim standard "My Funny Valentine". W 2009 roku trasa koncertowa promująca płytę Chris Botti in Boston objęła pięć polskich miast: Łódź, Zabrze, Warszawę, Kraków i Poznań. W 2011 był jedną z gwiazd festiwalu Szczecin Plus Music Fest w Szczecinie. 1 lipca 2011 zagrał na w koncercie inaugurującym polską prezydencję w Unii Europejskiej pt. "Tu Warszawa". 16 marca 2013 zagrał koncert w Hali Gdynia w Gdyni promujący płytę Impressions^[2]. W październiku 2015 zagrał hejnał mariacki z wieży kościoła Mariackiego w Krakowie^[3].

Botti wzoruje się na wczesnych nagraniach Milesa Davisa i czerpie inspiracje z muzyki Tomasza Stańki^[4]. Nie zawęża jednak swojego kręgu zainteresowań muzycznych tylko do jazzu, ale sięga również do muzyki klasycznej i rockowej.