French
DeutschChikuma (1938) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | Mitsubishi Nagasaki |
| Początek budowy | 1 października 1935 |
| Wodowanie | 19 marca 1938 |
 Dai-Nippon Teikoku Kaigun | |
| Wejście do służby | 20 maja 1939 |
| Zatopiony | 25 października 1944 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | 15 440 t |
| Długość | 189 m |
| Szerokość | 19,4 m |
| Zanurzenie | 6,2 m |
| Napęd | |
| turbiny parowe o mocy 150 000 KM napędzające 4 śruby | |
| Prędkość | 35 węzłów |
| Zasięg | 8000 mil morskich przy prędkości 18 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 8 dział 203 mm 8 dział 127 mm 12 dział 25 mm 12 wyrzutni torped kaliber 610 mm | |
| Wyposażenie lotnicze | |
| 6 samolotów rozpoznawczych Aichi E13A | |
| Załoga | 874 |
Chikuma (jap. 筑摩 重巡洋艦) – japoński krążownik ciężki typu Tone z okresu II wojny światowej, który wszedł do służby w 1939 roku. Okręt nazwano imieniem rzeki płynącej w rejonie prefektury Nagano. Przez większą część wojny działał wspólnie z bliźniaczym krążownikiem „Tone” w misjach związanych z zabezpieczeniem lotniskowców, głównie za pomocą pokładowych samolotów rozpoznawczych.
Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]
Początkowo „Chikuma” był planowany jako szósty krążownik typu Mogami. Środki na jego budowę zostały wydzielone z budżetu marynarki wojennej za rok 1932. Okręt miał powstać w stoczni Mitsubishi w Nagasaki. Wycofanie się Japonii z ograniczeń zbrojeniowych, które narzucał traktat londyński, spowodowało możliwość wprowadzenia znacznych zmian w projekcie. Zgodnie z nowym projektem planowano zbudować dwa okręty znane jako typ Tone. W stosunku do wcześniejszych konstrukcji zmianie uległo ich przeznaczenie. Dzięki zwiększonej liczbie wodnosamolotów miały one prowadzić głównie dalekie rozpoznanie dla grup lotniskowców. W tej roli „Tone” i „Chikuma” operowały głównie w parze[1].
Nowe okręty otrzymały jako główne uzbrojenie działa kalibru 203 mm, umieszczone w czterech dwudziałowych wieżach umieszczonych przed nadbudówką. Tylna część kadłuba za nadbudówką została wykorzystana jako miejsce do przechowywania i startów wodnosamolotów. Kadłub „Tone”, podobnie jak krążowników typu Mogami, został zbudowany z wykorzystaniem techniki spawania. Ponieważ była to jeszcze niedopracowana technologia, w „Chikumie” powrócono do sprawdzonej techniki budowy kadłuba za pomocą nitowania[2].
Budowa „Chikuma” rozpoczęła się 1 października 1935 roku w stoczni Mitsubishi w Nagasaki. Wodowanie okrętu miało miejsce 19 marca 1938 roku, wejście do służby 20 maja 1939 roku[3].
Służba[edytuj | edytuj kod]
Bezpośrednio po wejściu do służby okręt wszedł w skład 6. Dywizjonu Krążowników (Sentai 6), a następnie w listopadzie 1939 roku 8. Dywizjonu Krążowników. Pierwszą misją okrętu po wybuchu walk na Pacyfiku było wsparcie dla japońskich sił atakujących Pearl Harbor 7 grudnia 1941 roku, gdzie samoloty rozpoznawcze z „Chikuma” dostarczyły informacji o aktualnej sytuacji pogodowej i okrętach zakotwiczonych w Pearl Harbor. Po rozpoczęciu ataku jego wodnosamoloty uczestniczyły w patrolach mających wyławiać załogi zestrzelonych samolotów. 6 kwietnia 1942 roku wziął udział w japońskim rajdzie na Oceanie Indyjskim, podczas którego zatopiono cztery brytyjskie okręty[4].
4 czerwca 1942 roku podczas bitwy pod Midway samoloty rozpoznawcze z „Chikuma” wykryły amerykański lotniskowiec USS „Yorktown”, a następnie naprowadziły na niego samoloty pokładowe z japońskich lotniskowców[4].
W sierpniu 1942 roku został przydzielony do sił operujących w rejonie wyspy Guadalcanal.
W 25 października 1944 roku „Chikuma” wziął udział w bitwie o Leyte, podczas której został trafiony przez bomby i torpedy zrzucone przez amerykańskie samoloty pokładowe w wyniku czego zatonął. Większość załogi zdołała się uratować przechodząc na pokład japońskiego niszczyciela. Rozbitkowie zginęli następnego dnia, gdy niszczyciel na którym przebywali został zatopiony przez amerykańskie krążowniki[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Whitley 1995 ↓, s. 186.
- ↑ Whitley 1995 ↓, s. 185.
- ↑ Chesneau 1979 ↓, s. 190.
- ↑ a b c IJN Chikuma ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- M.J Whitley: Cruisers of world war two- an international encyclopedia. London: Arms and amrour press, 1995. ISBN 1-85409-225-1.
- Roger Chesneau: Conway's All the World's Fighting Ships, 1922-1946. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 0-85177-146-7.
- IJN Chikuma. combinedfleet com. [dostęp 2017-06-03]. (ang.).
- John Campbell: Naval Weapons of World War Two. 1985, seria: Naval Institute Press. ISBN 0-87021-459-4.
- Eric Lacroix: Japanese Cruisers of the Pacific War. 1997, seria: Naval Institute Press. ISBN 0-87021-311-3.