Charles-Eugène Delaunay – Wikipedia, wolna encyklopedia

Charles-Eugène Delaunay
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 kwietnia 1816
Lusigny-sur-Barse

Data i miejsce śmierci

5 sierpnia 1872
Cherbourg

Profesor nauk technicznych
Specjalność: matematyka, astronomia
Alma Mater

École polytechnique
École nationale supérieure des mines de Paris

Doktorat

1841

Profesura

1851

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Paryski
École nationale supérieure des mines de Paris
École polytechnique

Charles-Eugène Delaunay (ur. 9 kwietnia 1816 w Lusigny-sur-Barse, zm. 5 sierpnia 1872 w Cherbourgu[1]) – francuski astronom i matematyk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z ubogiej rodziny, w dzieciństwie został wysłany do wuja, który mieszkał w Troyes, tam uczęszczał do szkoły. W 1833 roku wyjechał do Paryża, aby studiować na École polytechnique.

W 1841 opublikował rozprawę doktorską zatytułowaną De la distinction des maxima et des minima dans les questions qui dépendent de la méthode des variations, po czym Jean-Baptiste Biot zaproponował mu przejęcie swoich wykładów z fizyki astronomicznej na Sorbonie. W 1843 roku ukończył studia inżynierskie na École des Mines. Wykładał tam geometrię i mechanikę w latach 1845-1850. W 1850 roku objął katedrę mechaniki na Sorbonie, a w 1851 został profesorem w École polytechnique. W 1855 został wybrany do Sekcji Astronomii Francuskiej Akademii Nauk.

Opublikował kilka artykułów dotyczących perturbacji Urana. Zajmował się także teorią pływów. Badał mechanikę Księżyca jako specyficzny przypadek problemu trzech ciał.

W 1870 roku objął stanowisko dyrektora obserwatorium paryskiego.

W 1872 roku Delaunay i trzy inne osoby utonęły po tym, jak łódź, którą płynęli przewróciła się na skutek silnego podmuchu wiatru.

Wyróżnienia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Nazwisko Delaunay’go na Wieży Eiffla w Paryżu – po prawej, obok nazwiska Foucault

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]