Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego w Moskwie (Sokolniki) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego
Церковь Воскресения Христова
7710780000[1]
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Rosja

Miasto wydzielone

 Moskwa

Miejscowość

Moskwa

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

moskiewska miejska

Sobór
• nadający tytuł

od lat 30. XX wieku (następnie odebrany)
synod Żywej Cerkwi

Wezwanie

Zmartwychwstania Pańskiego

Wspomnienie liturgiczne

Pascha

Położenie na mapie Moskwy
Mapa konturowa Moskwy, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego”
Ziemia55°47′27,6″N 37°40′37,2″E/55,791000 37,677000
Strona internetowa

Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiegoprawosławna cerkiew w moskiewskiej dzielnicy Sokolniki, wzniesiona w latach 1910–1913. Jest świątynią parafialną w dekanacie Zmartwychwstania Pańskiego[2] eparchii moskiewskiej miejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Ikonostas

Cerkiew została zbudowana w latach 1910–1913 według projektu P. Tołstycha[3]. Pozostawała czynna przez cały okres radziecki, w latach 20. XX wieku przeniesiono do niej szereg elementów wyposażenia likwidowanych moskiewskich cerkwi[4]. W latach 30. XX wieku trafiła do parafii Żywej Cerkwi i z powodu zamknięcia soboru Chrystusa Zbawiciela była głównym soborem tego związku wyznaniowego[4]. W 1945 w budynku obradował Sobór Lokalny Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego[3], który dokonał wyboru metropolity petersburskiego Aleksego na patriarchę moskiewskiego i całej Rusi. W 1948 w świątyni miały miejsce centralne uroczystości 500. rocznicy uzyskania autokefalii przez Rosyjski Kościół Prawosławny[4].

Potocznie świątynia znana jest jako „cerkiew kiedrowska”, od nazwiska protoprezbitera Joanna Kiedrowa, przewodniczącego komitetu organizacyjnego jej budowy[4].

We wnętrzu znajduje się trzyrzędowy ikonostas; obok ołtarza głównego funkcjonują dwa boczne: Świętych Piotra i Pawła oraz Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”[4]. Cerkiew posiada również ponad 100 cząstek relikwii różnych świętych[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]