Cenobium – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cenobium – skupienia komórek glonów powstające w wyniku wielokrotnych podziałów i przy zachowaniu łączności za sprawą wspólnej otoczki galaretowatej lub z powodu utrzymywania się komórek siostrzanych w obrębie ścian komórki macierzystej^[1]. Cenobia mają zwykle stały dla poszczególnych gatunków kształt i liczbę komórek. Mimo to, możliwe jest także funkcjonowanie cenobiów niepełnych. W niektórych przypadkach tworzenie cenobiów przez organizmy jednokomórkowe, fakultatywnie cenobialne (np. Scenedesmus sp.) ma charakter cyklomorfozy indukowanej obecnością kairomonów.

Przykłady organizmów cenobialnych: Gloeocapsa, Nostoc, Hydrurus, Anabaena, Plectonema^[1].

Nazwa pochodzi od jednej z form życia monastycznego – cenobityzmu, czyli życia we wspólnocie klasztornej. Dom zakonny cenobitów to cenobium.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Zobacz hasło cenobium w Wikisłowniku