Carl Zimmerer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Carl Zimmerer (ur. 4 grudnia 1926 w Bad Berneck im Fichtelgebirge, zm. 23 kwietnia 2001) – niemiecki ekonomista, bankowiec, menadżer.

Studiował politologię na uczelniach w Erlangen, Frankfurcie nad Menem i Genewie. Doktorat napisał pod kierunkiem Wilhelma Röpke. Po studiach pracował na uniwersytetach w Mannheim i Kolonii. Potem pracował w Düsseldorfie w Commerzbanku. Działał w branży finansowej, zasiadając w radzie nadzorczej Agrippina Rückversicherungs AG. Opublikował około 20 książek i liczne artykuły. Politycznie był zwolennikiem FDP. Wyrażał poglądy prawicowo-konserwatywne. Publikował w czasopismach "Criticon", "Nation und Europa" oraz "Jungen Freiheit".

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

• "Kompendium der VWL". Düsseldorf 1960.
• "Handbuch der Vermögensanlage", Frankfurt nad Menem 1964.
• "Industriebilanzen lesen und beurteilen", Monachium 1967 (siódme wydanie 1991).
• "Neuere Entwicklungen in Betriebswirtschaftslehre und Praxis" Frankfurt nad Menem 1968.
• "Die Bilanzwahrheit und die Bilanzlüge", Wiesbaden 1979.
• "Hammer sein, nicht Amboß: Nachdenkenswertes und Heiteres über Manager und Unternehmer", Herford 1985.
• "Wir Wirtschaftswunderkinder sind älter geworden" Herford 1987.
• "Anmerkungen eines liberal Gebliebenen" Herford 1990.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Werte, Wettbewerb und Wandel: Botschaften für morgen – Gedenkschrift für Carl Zimmerer, red. Horst Albach i Willy Kraus, Deutscher Universitäts-Verlag, 2003