CATOBAR – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2016-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

CATOBAR – akronim od angielskiego Catapult Assisted Take Off But Arrested Recovery używany w lotnictwie do określania sposobu startu i lądowania samolotu na pokładach lotniskowców. CATOBAR oznacza start ze wspomaganiem katapultą i skrócenie lądowania przy pomocy aerofiniszera. Samoloty określane jako CATOBAR są zazwyczaj maszynami, które startują i lądują w konwencjonalny sposób (CTOL), dlatego konieczne jest skrócenie ich rozbiegu i dobiegu w warunkach krótkich pokładów startowych lotniskowców, przy pomocy zewnętrznych urządzeń wspomagających.

Pełną infrastrukturę do używania samolotów CATOBAR mają amerykańskie lotniskowce o napędzie atomowym typu Nimitz i typu Gerald R. Ford oraz francuski lotniskowiec o napędzie atomowym Charles de Gaulle.