Byronozaur – Wikipedia, wolna encyklopedia

Byronozaur
Byronosaurus
Norell, Makovicky & Clark, 2000
Okres istnienia: 80–75 mln lat temu
80/75
80/75
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury gadziomiedniczne

Podrząd

teropody

Infrarząd

celurozaury

Rodzina

troodony

Rodzaj

byronozaur

Gatunki

Byronosaurus jaffei

Byronozaur, Byronosaurus był bardzo małym jak na przedstawiciela rodziny troodontów dinozaurem mięsożernym, znalezionym w dzisiejszej Mongolii.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Wzięła się od imienia Byrona Jaffe, którego rodzina zasłużyła się dla paleontologii w Mongolii.

Wielkość[edytuj | edytuj kod]

  • Długość: 1,5 m
  • Wysokość: 0,5 m
  • Masa: 4 kg (szacunkowo)

Pożywienie[edytuj | edytuj kod]

Prawdopodobnie byronozaur polował na drobne zwierzęta, takie jak ssaki, płazy, jaszczurki, a także ptaki. Posiadał małe, przypominające igły zęby.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Zamieszkiwał Azję (dzisiejsza pustynia Gobi) w późnej kredzie.

Odkrycie[edytuj | edytuj kod]

Znaleziony po raz pierwszy w 1993 w Ukhaa Tolgod na pustyni Gobi w Mongolii. Kolejny okaz odnaleziono w 1996 w Bolor's Hill.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Mały dinozaur drapieżny, przypominający ptaka, także pod względem budowy szkieletu (głównie czaszki). Dwunożny, kończyny przednie krótsze od tylnych, ale nie na tyle, co w przypadku dużych teropodów. Prawdopodobnie pokaźny mózg, jak u innych przedstawicieli tej rodziny, od których byronozaur był zazwyczaj mniejszy. Zwinny, ruchliwy. Uzębienie przystosowane do polowania i spożywania małej zdobyczy.

Gatunki[edytuj | edytuj kod]

  • B. jaffei