Bunkierka – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ten artykuł od 2013-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Bunkierka – niewielki zbiornikowiec lub barka zaopatrująca statki (okręty) w paliwo ciekłe, rzadziej wodę kotłową. Wyposażony jest w urządzenia do przeładunku cieczy: pompy, węże o dużych przekrojach na specjalnych wysięgnikach pozwalające na podanie paliwa na jednostkę zaopatrywaną. Swoje zadania realizuje na redzie w portach oraz na pełnym morzu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Lesław Furmaga, Józef Wójcicki: Mały słownik morski. Gdynia: Mitel International Ltd, 1993. ISBN 83-85413-73-1.