Budka telefoniczna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tradycyjne brytyjskie budki telefoniczne

Budka telefoniczna – konstrukcja ze szkła i metalu lub tworzywa sztucznego, w której znajduje się płatny automat telefoniczny.

Występują różne sposoby płatności: przy pomocy drobnych monet, specjalnych żetonów, kart z paskiem magnetycznym, kart mikroprocesorowych lub karty płatniczej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza budka telefoniczna stanęła przed Staple Inn przy High Holborn w Londynie w maju 1903 roku[1] za sprawą towarzystwa kolejowego Grand Central Railway. Kilka lat później budki zaczęły być stawiane przez pocztę.

Od lat 70. XX w. automaty telefoniczne były coraz rzadziej umieszczane w zamykanych budkach, zastępowano je wolno stojącymi automatami telefonicznymi[1] osłoniętymi jedynie daszkiem lub różnego rodzaju półkabinami. Dotyczyło to zwłaszcza miejsc o dużym natężeniu ruchu takich jak dworce kolejowe czy centra handlowe.

Do czasu pojawienia się w 1979 kart magnetycznych wprowadzonych przez belgijską sieć telefoniczną RTT, automaty przyjmujące monety były demolowane i okradane[1].

Wraz z rozpowszechnieniem telefonów komórkowych zastosowanie budek telefonicznych do komunikacji głosowej uległo zmniejszeniu, jednak rozpowszechnienie przenośnych komputerów powoduje powstanie nowego typu usług. W 2012 roku pojawiło się na Manhattanie, Queens i Brooklynie pierwsze 10 budek oferujących bezprzewodową łączność z internetem[2]. Natomiast od 2015 roku zaczęto realizować wart 200 milionów dolarów projekt LinkNYC(inne języki), który zakłada budowę kilku tysięcy hotspotów w całym mieście[3]. W tym samym roku podobny projekt na mniejszą skalę uruchomiono w Opolu, gdzie Orange i Urząd Miasta porozumiały się w sprawie budowy 22 hotspotów w budkach telefonicznych, jednak przy zachowaniu funkcji telefonu[4].

Likwidacja budek[edytuj | edytuj kod]

Wraz z rozwojem telefonii komórkowej budki telefoniczne w Polsce były sukcesywnie likwidowane. Jeszcze ok. 2000 roku było ich w kraju ok. 95 tys., a ok. 2010 roku już tylko ok. 44 tys.[5] Najwięcej budek telefonicznych (ok. 31 tys.) zlikwidowano w latach 2006−2008. W 2015 roku działało ok. 7 tys. automatów, a od 2016 roku zaplanowano pozostawienie 5,5 tys. − w więzieniach, zakładach zamkniętych oraz szpitalnych oddziałach dziecięcych, a także po jednym w każdej gminie[6]. We wrześniu 2016 operator Orange zapowiedział likwidację wszystkich budek telefonicznych w r. 2017[5]. Co prawda prawo wymusza prowadzenie nierentownych usług na wyznaczonym operatorze, jednak od czasu transformacji TPSA operator nie jest wyznaczony[5].

Liczba publicznych automatów telefonicznych w Polsce na przestrzeni lat
W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony. Więcej informacji

W Wielkiej Brytanii u szczytu ich popularności były 92 tysiące czerwonych budek telefonicznych[7]. W 2013 roku liczba budek wynosiła 58 500, w tym 10 tysięcy tradycyjnych, czerwonych[8]. W 2017 było to 35 tysięcy[9].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Wrzuć monetę! [online], Focus.pl, 22 września 2008 [dostęp 2015-11-22].
  2. Zmienią budki telefoniczne w hot spoty [online], TVN24.pl, 13 lipca 2012 [dostęp 2015-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-16].
  3. Nowy Jork żegna budki telefoniczne. Teraz powstaną hotspoty wi-fi. [w:] TVP Info [on-line]. TVP S.A., 2014-11-19. [dostęp 2015-11-22]. (pol.).
  4. Artur Janowski: W Opolu będzie jednak internet z budek telefonicznych. [w:] Nowa Trybuna Opolska [on-line]. Pro Media Sp. z.o.o., 2015-05-21. [dostęp 2015-11-22]. (pol.).
  5. a b c Polska żegna się z budkami telefonicznymi. W przyszłym roku zlikwidują je wszystkie. gazeta.pl, 2016-09-21. [dostęp 2016-09-21]. (pol.).
  6. Po jednym automacie telefonicznym w każdej gminie w przyszłym roku [online], Onet.pl, 22 listopada 2015 [dostęp 2015-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-22].
  7. The Telephone Box [online], www.the-telephone-box.co.uk [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  8. The Telephone Box | FAQs [online], www.the-telephone-box.co.uk [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  9. Service level - BT Payphones. [dostęp 2018-02-28].