Brysztańskie Skały – Wikipedia, wolna encyklopedia
Brysztańskie Skały – kilka wapiennych skał znajdujących się w górnej części Brysztańskiej Doliny będącej lewym odgałęzieniem Doliny Białej Wody w Małych Pieninach. Skały znajdują się w orograficznie prawym stoku tej doliny, tuż nad górną częścią koryta Brysztańskiego Potoku[1]. Ich szczyty znajdują się na wysokości ok. 750 m n.p.m., a południowe, bardzo strome ściany opadają do koryta potoku. Pod ścianami niewielkie stożki piargowe. Od północnej strony i na szczycie porośnięte są lasem i niewidoczne, dobrze natomiast widać je ze ścieżki turystycznej prowadzącej grzbietem od Przełęczy Rozdziela przez Wierchliczkę na Wysoką.
Wspinali się na nich taternicy z Nowego Sącza. W Brysztańskich Skałach odkryto dwie nieduże jaskinie, jedna z nich, górna jest bardzo niebezpieczna[2]. Nazwa skał pochodzi od istniejącego tutaj niegdyś osiedla Brysztan obejmującego 3 zagrody, a należącego do nieistniejącej już wsi łemkowskiej Biała Woda[1]. Obecnie jest to enklawa rezerwatu przyrody Biała Woda. Bezpośrednio obok skał nie prowadzi żaden szlak turystyczny[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Bazaltowa Skałka, Czubata Skała, Czerwona Skałka, Kociubylska Skała, Kornajowska Skała, Smolegowa Skała
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8 .
- ↑ Bogdan Mościcki , Beskid Sądecki i Małe Pieniny, Pruszków: Oficyna Wyd. „Rewasz”, 2007, ISBN 978-83-89188-65-6 .
- ↑ Pieniński Park Narodowy. Pieniny polskie i słowackie. Mapa 1:20 000, Kraków: Wyd. Kartograficzne Polkart, lipiec 2006, ISBN 83-87873-07-1 .