Brooke Astor – Wikipedia, wolna encyklopedia

Brooke Astor
First Lady of New York
Imię i nazwisko urodzenia

Roberta Brooke Russell

Data i miejsce urodzenia

30 marca 1902
Portsmouth

Data i miejsce śmierci

13 sierpnia 2007
Briarcliff Manor (NY)

Przyczyna śmierci

zapalenie płuc

Zawód, zajęcie

filantropka

Narodowość

amerykańska

Edukacja

Holton-Arms School

Małżeństwo

1. J. Dryden Kuser
(1919–1930 – rozwód)
2. Charles H. Marshall
(1932–1952 – rozwód)
3. Vincent Astor
(1953–1959 – śmierć)

Dzieci

Anthony Dryden Marshall

Odznaczenia
Prezydencki Medal Wolności (Stany Zjednoczone) Prezydencki Medal Obywatelski (Stany Zjednoczone) Narodowy Medal Sztuki (USA)
Grób Brooke Astor

Roberta Brooke Astor (ur. 30 marca 1902 w Portsmouth, zm. 13 sierpnia 2007 w Briarcliff Manor)[1] − amerykańska działaczka filantropijna znana jako First Lady of New York[2].

Zarys biografii[edytuj | edytuj kod]

Była córką Johna H. Russella (generała, dowódcy Korpusu Piechoty Morskiej) i Mabel Cecile Hornby Howard. Dzieciństwo spędzała w miejscach służby wojskowej ojca, m.in. na Hawajach, w Dominikanie i Chinach. W wieku 16 lat wyszła za mąż po raz pierwszy, ale małżeństwo z J. Drydenem Kuserem, chociaż doczekało się dziecka, okazało się nieudane. Po rozwodzie w 1930 z nadużywającym alkoholu Kuserem, Brooke poślubiła w 1932 Charlesa Marshalla, maklera giełdowego. Marshall adoptował jej syna z pierwszego małżeństwa, który jako Anthony Dryden Marshall został później ambasadorem Stanów Zjednoczonych na Madagaskarze, Seszelach, w Kenii oraz Trynidadzie i Tobago.

Przez osiem lat była redaktorką działu w czasopiśmie „House & Garden”, a następnie pracowała w znanej nowojorskiej firmie dekoratorskiej, Ruby Ross Wood Inc. Jej drugi mąż zmarł w 1952. Po raz trzeci wyszła za mąż rok później, poślubiając dziedzica fortuny rodu Astorów, Vincenta (syna Johna Jacoba Astora IV). Wraz z mężem powołała do życia fundację charytatywną, którą prowadziła aż do jej likwidacji w 1997. Astor, zmarły w 1959, zapisał jej w testamencie swój majątek, który wykorzystała w działalności dobroczynnej; o zapis testamentowy wytoczył jej proces przyrodni brat męża, John Jacob Astor VI, ale sprawę przegrał.

Za wieloletnią działalność filantropijną została odznaczona w 1988 Prezydenckim Medalem Obywatelskim i Narodowym Medalem Sztuk, a w 1998 Prezydenckim Medalem Wolności. Opublikowała kilka książek, m.in. dwutomowe pamiętniki: A Patchwork Child.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]