Bronisław Obtułowicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bronisław Obtułowicz
kapitan administracji kapitan administracji
Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1890
Wierbiąż

Przebieg służby
Siły zbrojne

c. i k. Armia
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

Składnica Łączności Nr 5

Stanowiska

zarządca składnicy

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP, nadany dwukrotnie)

Bronisław Roman Obtułowicz (ur. 28 kwietnia 1890 w Wierbiążu, zm. ?) – kapitan administracji Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 28 kwietnia 1890 w Wierbiążu, w ówczesnym powiecie kołomyjskim Królestwa Galicji i Lodomerii[1][2]. Pracował jako nauczyciel ludowy[1].

W sierpniu 1914, po wybuchu I wojny światowej zaciągnął się do Legionu Wschodniego, a po jego rozwiązaniu we wrześniu tego roku, wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 3 pułku piechoty między innymi w oddziale telefonicznym, awansując na sierżanta. Od września 1917 służył w Polskim Korpusie Posiłkowym. Po bitwie pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) został internowany przez Austriaków w Huszt, a później wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front serbski do Knić[3].

15 lipca 1919 jako podoficer byłych Legionów Polskich pełniący służbę w Baonie Telegraficznym Dowództwa Okręgu Generalnego Warszawa został mianowany z dniem 1 czerwca 1919 podporucznikiem w służbie łączności[4]. 19 stycznia 1921 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu porucznika, w wojskach łączności, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich[5]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego Lwów, a jego oddziałem macierzystym był 1 Baon Zapasowy Telegraficzny[6]. Później został przeniesiony do 2 pułku łączności w Jarosławiu[7]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 81. lokatą w korpusie oficerów łączności[8]. W czerwcu 1924 został przeniesiony do pułku radiotelegraficznego w Warszawie[9], a we wrześniu tego roku przydzielony do 10 kompanii szkolnej łączności[10][11]. W czerwcu 1926 został przeniesiony do 9 samodzielnego batalionu łączności w Brześciu[12][13]. 19 marca 1928 prezydent RP nadał mu stopień kapitana z dniem 1 stycznia 1928 i 7. lokatą w korpusie oficerów łączności[14]. W październiku 1930 został przeniesiony do 6 batalionu telegraficznego w Jarosławiu[15], a w marcu 1932 do kompanii telegraficznej 11 Dywizji Piechoty w Stanisławowie na stanowisko dowódcy kompanii[16][17]. W kwietniu 1933 został przeniesiony do 11 Dywizji Piechoty na stanowisko szefa łączności[18], a w styczniu 1934 do 6 batalionu telegraficznego[19]. W sierpniu 1935 został przeniesiony do Składnicy Łączności Nr 5 w Krakowie na stanowisko zarządcy[20]. W 1938 był już w stanie spoczynku, jako kapitan korpusu oficerów administracji, grupa administracyjna[21]. Mieszkał we Lwowie przy ul. Kurkowej 12[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • Krzyż Niepodległości – 9 listopada 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[22][1]
  • Krzyż Walecznych dwukrotnie[23]
  • Srebrny Krzyż Zasługi po raz drugi – 1938 „za zasługi na polu pracy społecznej”[21]
  • Srebrny Krzyż Zasługi po raz pierwszy – 10 listopada 1928 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”[24][25]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d 27 kwietnia 1954 wydano, a 25 maja 1954 zwrócono z B.S. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-06-30]..
  2. ↑ Żołnierze Niepodległości ↓, tu podano, że urodził się w Stanisławowie.
  3. ↑ Żołnierze Niepodległości ↓.
  4. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 80 z 26 lipca 1919, poz. 2712.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1921, s. 209.
  6. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 361.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 960, 969.
  8. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 259.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 57 z 21 czerwca 1924, s. 336.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 93 z 12 września 1924, s. 522.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 880, 887.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 5 czerwca 1926, s. 174.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 619, 624.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 19 marca 1928, s. 56.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931, s. 18.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 240.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 270, 774.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933, s. 86.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934, s. 12.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935, s. 99.
  21. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 56.
  22. ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352.
  23. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 270.
  24. ↑ Monitor Polski nr 260, poz. 636. 1928-11-10. [dostęp 2022-11-16].
  25. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928, s. 413.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bronisław_Obtułowicz&oldid=73168093”