Brittany Phelan – Wikipedia, wolna encyklopedia

Brittany Phelan
Data i miejsce urodzenia	24 września 1991 ; Sainte-Agathe
Klub	Club de Ski Mont-Tremblant
Debiut w PŚ	16.01 2016, Watles (17. miejsce - skicross)
Pierwsze punkty w PŚ	16.01 2016, Watles ; (17. miejsce - skicross)
Pierwsze podium w PŚ	12.12 2017, Arosa ; (3. miejsce - skicross)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Kanada
	Igrzyska olimpijskie
	Puchar Świata (Skicross)
3. miejsce ;	2017/2018

Brittany Phelan (ur. 24 września 1991 w Sainte-Agathe-des-Monts) – kanadyjska narciarka dowolna specjalizująca się w skicrossie. Do 2015 roku uprawiała narciarstwo alpejskie.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 16 grudnia 2006 roku w Saint-Côme, gdzie w zawodach FIS Race zajęła trzecie miejsce w slalomie. W 2008 roku wystąpiła na mistrzostwach świata juniorów w Formigal, gdzie jej najlepszym wynikiem było 27. miejsce w slalomie. Jeszcze trzykrotnie startowała na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Crans-Montana w 2011 roku, gdzie była piąta w slalomie.

W Pucharze Świata w narciarstwie alpejskim zadebiutowała 29 listopada 2009 roku w Aspen, gdzie nie zakwalifikowała się do pierwszego przejazdu slalomu. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 10 listopada 2012 roku w Levi, zajmując 28. miejsce w tej samej konkurencji. Najwyższą lokatę zanotowała 29 stycznia 2013 roku w Moskwie, gdzie była dziewiąta w slalomie równoległym. Jej ostatni pucharowy start miał miejsce 13 stycznia 2015 roku we Flachau, gdzie ponownie nie zakwalifikowała się do pierwszego przejazdu slalomu. W 2014 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Soczi, gdzie była piętnasta w slalomie. Zajęła też między innymi 30. miejsce na rozgrywanych rok wcześniej mistrzostwach świata w Schladming.

Od 2015 roku startuje w zawodach w skicrossie. W Pucharze Świata w narciarstwie dowolnym zadebiutowała 16 stycznia 2016 roku w Watles, zajmując 17. pozycję. Tym samym już w swoim debiucie wywalczyła pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy znalazła się 12 grudnia 2017 roku w Arosie, kończąc rywalizację na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Sandra Näslund ze Szwecji i Niemka Heidi Zacher. W 2017 roku została też zgłoszona do startu na mistrzostwach świata w Sierra Nevada, jednak ostatecznie nie wystąpiła. Na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku wywalczyła srebrny medal w skicrossie. W sezonie 2017/2018 zajęła trzecie miejsce w klasyfikacji skicrossu. W 2019 roku na mistrzostwach świata w Solitude zajęła 6. miejsce.

W lutym 2020 roku podczas zawodów pucharowych we francuskim Megève doznała upadku, wskutek którego zerwała w kolanie więzadło krzyżowe przednie oraz więzadło poboczne strzałkowe^[1]. Do rywalizacji powróciła wraz z początkiem sezonu 2021/22.