Brad Gushue – Wikipedia, wolna encyklopedia

Brad Gushue
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 czerwca 1980
St. John’s

Obywatelstwo

Kanada

Wzrost

183[1] cm

Informacje klubowe
Klub

Bally Haly Golf & Curling Club

Dorobek medalowy
Zimowe igrzyska olimpijskie
Złoto
Turyn 2006
Mistrzostwa świata mężczyzn
Srebro
Las Vegas 2022
Srebro
Ottawa 2023
Mistrzostwa świata juniorów
Złoto
Thunder Bay 1998
Złoto
Ogden 2001
The Brier
Srebro
Hamilton 2007
Brąz
London 2011
Canadian Juniors
Brąz
Kelowna 1999
Srebro
Moncton 2000
Złoto
St. Catharines 2001

Brad Gushue, właśc. Bradley Raymond Gushue (ur. 16 czerwca 1980 w St. John’s) – kanadyjski curler, zawodnik Bally Haly Golf & Curling Club, mistrz olimpijski 2006. W curling zaczął grać w wieku 13 lat.

Brad Gushue sześciokrotnie (1995, 1996, 1998, 1999, 2000, 2001) sięgał po tytuł mistrza juniorów mężczyzn Nowej Fundlandii i Labradoru w curlingu. Ostatnie pięć tytułów zdobył grając na pozycji kapitana. Zdobycie tytułu mistrza prowincji wiąże się z reprezentowaniem jej w mistrzostwach kraju, w 2001 Gushue zdobył mistrzostwo Kanady. W tym samym roku pojechał na mistrzostwa świata juniorów, gdzie zdobył złoty medal. Wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w 1998, w drużynie Johna Morrisa jako rezerwowy. Nie zagrał wówczas w żadnym ze spotkań.

Po zakończeniu kariery juniorskiej, łatwo stał się najlepszym curlerem prowincji. Zakwalifikował się do mistrzostw Kanady 2003 (Nokia Brier 2003), turniej zakończył bilansem 6-5. W 2004 ponownie wygrał prowincjonalne mistrzostwa a w Nokia Brier po round-robin zajmował 3. miejsce (8 wygranych meczów i 3 przegrane). Odpadł jednak w niższym meczu play off, drużynę Nowej Fundlandii i Labradoru pokonała Kolumbia Brytyjska 5:7. Rok później Gushue ponownie wystąpił w mistrzostwach kraju, zakończył je z bilansem 6-5 na 7. miejscu.

W maju 2005 Gushue sprowadził do drużyny dwukrotnego (1987, 1993) mistrza świata Russa Howarda, miał on wnieść doświadczenie do drużyny startującej w Kanadyjskich Kwalifikacjach Olimpijskich. Howard początkowo występował jako rezerwowy, jednak drugi Mike Adam ustąpił miejsca Howardowi, by podnieść szansę drużyny na wyjazd do Turynu. Howard według międzynarodowego prawa stał się skipem, jednak decydujące zdanie w drużynie nadal posiadał Gushue. Nowy zawodnik w zespole sprawdził się i drużyna Gushue w finale kwalifikacji olimpijskich pokonała Jeffa Stoughtona.

Gushue wraz z Russem Howardem, Markiem Nicholsem, Jamiem Korabem i Mikiem Adamem reprezentował Kanadę na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2006, zdobył tam złoty medal. W finale pokonał Finlandię (Markku Uusipaavalniemi) 10:4, w decydującym 6. endzie Kanada zdobyła 6 kamieni, zgodnie z przepisami mecz musiał trwać jeszcze dwa endy. Również podczas olimpiady Russa Howarda oficjalnie uznawano kapitanem drużyny.

Gushue wraz z kolegami z drużyny jest pierwszym Nowofundlanczykiem, który zdobył złoty medal olimpijski. W dniu finału o godzinie 12 czasu lokalnego zamknięto wszystkie szkoły by móc obejrzeć mecz[2].

W 2008 Brad Gushue zwyciężył w Newfoundland and Labrador Provincial Men’s Curling Championship i wystąpił w Tim Hortons Brier. W mistrzostwach Kanady po fazie grupowej zajmował 4. miejsce wraz z Kolumbią Brytyjską, w wyniku czego trzeba było przeprowadzić dogrywkę, gdzie Gushue przegrał 6:8.

Rok później ponownie wygrał mistrzostwa prowincji, na Tim Hortons Brier po Round-Robin zajmował 3. miejsce, ostatecznie po porażce z Manitobą w playoff został sklasyfikowany na 4. pozycji[3].

W listopadzie 2009 drużyna Gushue wzięła udział w turnieju eliminacyjnym Canadian Olympic Curling Trials, wygrała tylko 1 mecz w rundzie A, a przegrała mecze z Patem Simmonsem (7:12), Tedem Appelmanem (6:7) i Jean-Michel Ménardem (5:7). Brad Gushue nie będzie miał szansy reprezentować Kanady na ZIO 2010, gdzie broniłby swojego tytułu mistrzowskiego.

W styczniu 2010 drużyna Gushue po raz pierwszy wygrała turniej z cyklu Wielkiego Szlema – zwyciężyła w Swiss Chalet National[4]. Podczas Tim Hortons Brier 2010 drużyna Nowej Fundlandii i Labradoru zajęła 4. miejsce.

Wraz z początkiem sezonu 2010/2011, do drużyny Gushue dołączył Randy Ferbey[5], który został skipem, zagrywającym kamienie na trzeciej pozycji. Gushue wciąż grał jako czwarty, z Markiem Nicholsem i Ryanem Fry na pozycji drugiej i leada. Ferbey nie miał jednak zamiaru przeprowadzić się do Nowej Fundlandii i Labradoru, nie mógł więc brać udziału z tym zespołem w mistrzostwach prowincji. Gushue po raz kolejny okazał się bezkonkurencyjny w rywalizacji prowincjonalnej. Na Tim Hortons Brier 2011 jego zespół z pierwszego miejsca awansował do fazy play-off. Gushue przegrał jednak górny mecz play-off (6:7) i półfinał (6:7) przeciwko Jeffowi Stoughtonowi i Glennowi Howardowi. Ostatecznie by zdobyć brązowy medal musiał pokonać jeszcze 10:5 Kevina Martina. Sezon później ekipa Gushue z bilansem 5-6 zajęła 7. miejsce mistrzostw kraju. Podczas występu na Tim Hortons Brier 2013 zawodnicy z Nowej Fundlandii i Labradoru awansowali do fazy play-off. Przegrali tam spotkanie z Northern Ontario (Brad Jacobs) i mecz o brązowy medal z Ontario (Glenn Howard).

Odznaczony Orderem Nowej Fundlandii i Labradoru.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Gushue jest wicedyrektorem ACME Financial Services. 8 września 2006 poślubił Kristę Tiboo, 14 października 2007 urodziła się jego córka, Hayley Sophia.

Drużyna[edytuj | edytuj kod]

MŚJ 2001

ZIO 2006

THB 2008

THB 2009

2010/2011

2011/2012

od 2012

CTRS[edytuj | edytuj kod]

Pozycje drużyny Gushue w rankingu Kanadyjskiej Federacji Curlingu[6]:

  • 2013/2014 – 7.
  • 2012/2013 – 7.
  • 2011/2012 – 7.
  • 2010/2011 – 3.
  • 2009/2010 – 3.
  • 2008/2009 – 4.
  • 2007/2008 – 9.
  • 2006/2007 – 7.
  • 2005/2006 – 6.
  • 2004/2005 – 5.
  • 2003/2004 – 12.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

  • Występ w the Brier (jednocześnie wygrana mistrzostwa prowincji): 2003, 2004, 2005, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014
  • Mistrz Nowej Fundlandii i Labradoru juniorów: 1995, 1996, 1998, 1999, 2000, 2001
  • Zwycięstwa w turniejach Wielkiego Szlema

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Profil na sports-reference.com. [dostęp 2010-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-29)].
  2. Joan Burke zamyka szkoły dla curlingu. [dostęp 2007-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-27)].
  3. curlcastv2.curling.ca. [dostęp 2009-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-16)].
  4. web.archive.org/web/20110831051119/grandslamofcurling.com
  5. CBC Sports: 'Ferbey Four' ends curling run. 2010-04-07. [dostęp 2016-02-04]. (ang.).
  6. Historical CTRS Results

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]