Brachiozaury – Wikipedia, wolna encyklopedia

Brachiozaury
Brachiosauridae
Riggs, 1904
Ilustracja
porównanie rozmiarów zauroposejdona i człowieka
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Infragromada

archozauromorfy

(bez rangi) archozaury
(bez rangi) Ornithodira
Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury gadziomiedniczne

Podrząd

zauropodomorfy

Infrarząd

zauropody

(bez rangi) Titanosauriformes
Rodzina

brachiozaury

Brachiozaury (Brachiosauridae) – rodzina roślinożernych dinozaurów z grupy zauropodów

Żyły od środkowej jury do wczesnej kredy na terenach wschodniej Afryki, Ameryki Północnej i Europy. Cechowała je bardzo długa, uniesiona szyja, dzięki której były najwyższymi zwierzętami, jakie kiedykolwiek żyły na Ziemi. Brachiozaur osiągał wysokość do 13 m, zauroposejdon – do 18,5 m. Żyrafia sylwetka brachiozaurów była im prawdopodobnie potrzebna do wyjadania liści i gałęzi z wysokich koron drzew. Długość ciała do 30 m, masa: 30–60 t. Ogon był stosunkowo krótki, kończyny przednie wydłużone, chód czworonożny.

Do rodziny brachiozaurów należały m.in.: astrodon, brachiozaur, cedarozaur, laparentozaur, pleurocel, zauroposejdon.