French
DeutschBohdan Anders – Wikipedia, wolna encyklopedia
| 1 zwycięstwo | |
 | |
 porucznik pilot | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | 132 eskadra myśliwska |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  | |
.svg){kind=small}
Bohdan Anders (ur. 27 lutego 1918 w Poznaniu, zm. 2 czerwca 1941) – porucznik pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1937 r. uzyskał maturę w poznańskim gimnazjum i wstąpił do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. Ukończył szkolenie w 1939 r. w ramach XII promocji z 82 lokatą. Po jej ukończeniu w 1939 został przydzielony do 132 eskadry myśliwskiej w 3 pułku lotniczym w Poznaniu, w ramach której walczył w kampanii wrześniowej[1] strącając 11 września niemiecki samolot bombowy He 111. Z „kotła” nad Bzurą wydostał się 18 września i dotarł do Warszawy. Wcielony do Lotniczego Oddziału Szturmowego. W nocy 25/26 września odleciał przed kapitulacją (razem z pchor. Ryszardem Malczewskim) samolotem PZL-5 (holując dwa szybowce) na Węgry skąd przedostał się do Francji[2]. W styczniu 1940 wraz z grupą 20 pilotów został skierowany do Bazy Lotniczej (Centre d’Instruction d’Aviation de Chasse) w Montpellier na szkolenie lotnicze[3]. Po jego zakończeniu, w połowie lutego został przydzielony do Klucza Frontowego Nr 2 „Pe” kpt. Jana Pentza[4].
Po zakończeniu działań wojennych we Francji przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie otrzymał numer służbowy RAF P-0161 i skierowano go na przeszkolenie do CFS-Upavon. 2 sierpnia został przydzielony do 303 dywizjonu myśliwskiego (niektóre źródła podają jako datę przydziału 23 lipca i miejsce dywizjon 302[5]), skąd po kilkudniowym pobycie i wypadku w locie treningowym został odesłany do CFS na doszkolenie. Po kursie w 8 Secondary Flying Training School (Szkoła Pilotażu Podstawowego), a następnie w 55 Operational Training Unit (Jednostka Szkolenia Operacyjnego), w marcu 1941 przeniesiony do 316 dywizjonu myśliwskiego, gdzie 2 czerwca zginął podczas lotu treningowego z lotniska RAF Pembrey, na samolocie „Magister”- R1838. Podczas lotu nad miastem Newton nastąpiło zderzenie z liną balonu zaporowego. Pochowany na cmentarzu w Pembrey, Carmarenshire, grób nr.11 działka RAF (UK)[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pawlak 2009 ↓, s. 193.
- ↑ Pawlak 1991 ↓, s. 302.
- ↑ Belcarz 2012 ↓, s. 10.
- ↑ Belcarz 2012 ↓, s. 14.
- ↑ Krzystek 2012 ↓, s. 68.
- ↑ BOHDAN ANDERS. Niebieska eskadra - groby, cmentarze, pomniki, miejsca pamięci polskich lotników. [dostęp 2021-08-18]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bartłomiej Belcarz: Grupa Myśliwska Montpellier 1940. Sandomierz: Wydawnictwo Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-65-8. OCLC 833931912.
- Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989, s. 544–545. ISBN 83-11-07329-5.
- Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940–1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
- Jerzy Pawlak: Absolwenci Szkoły Orląt: 1925-1939. Warszawa: Retro-Art, 2009. ISBN 83-87992-22-4. OCLC 69472829.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1991. ISBN 83-206-0795-7. OCLC 830072566.
- Tadeusz Krzystek: Polskie siły powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940–1947. Warszawa: 2011.