Bogusław Zych – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bogusław Zych
Data i miejsce urodzenia

10 grudnia 1951
Warszawa

Data i miejsce śmierci

3 kwietnia 1995
Naprawa

Wzrost

182 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
brąz Moskwa 1980 szermierka
(floret druż.)
Mistrzostwa świata
złoto Hamburg 1978 floret druż.
Mistrzostwa Europy
brąz Wiedeń 1991 floret ind.
brąz Wiedeń 1991 floret druż.

Bogusław Zych (ur. 10 grudnia 1951 w Warszawie, zm. 3 kwietnia 1995 w Naprawie koło Rabki) – polski szermierz, brązowy medalista olimpijski i mistrz świata, specjalista floretu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Grób Bogusława Zycha

Drużynowy złoty medalista mistrzostw świata w Hamburgu w 1978. Na igrzyskach olimpijskich Moskwie w 1980 wraz z Lechem Koziejowskim, Adamem Robakiem i Marianem Sypniewskim wywalczył brązowy medal w konkursie drużynowym, wygrywając w meczu o 3. miejsce z ekipą NRD. Na igrzyskach w Seulu w 1988 wziął udział zarówno w turnieju drużynowym we florecie oraz szpadzie. W swojej koronnej broni zajął piąte miejsce, a w szpadzie dziesiąty.

Zdobył również brązowy medal w turnieju indywidualnym na mistrzostwach Europy w Wiedniu w 1991 roku[1].

Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem.

3 kwietnia 1995 zginął tragicznie w wypadku samochodowym w Naprawie[2]. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera G-2b=55)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]