Bitwa pod Haelen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa pod Haelen

I wojna światowa, front zachodni
Czas	12 sierpnia 1914
Miejsce	Halen (wówczas Haelen)
Terytorium	Belgia
Przyczyna	ofensywa niemiecka
Wynik	taktyczne zwycięstwo Belgów
Strony konfliktu
Belgia  Cesarstwo Niemieckie
Dowódcy
Leon de Witte Georg von der Marwitz
Straty
160 zabitych, 360 rannych 150 zabitych, 600 rannych, 200–300 jeńców
Położenie na mapie Belgii miejsce bitwy
50°56′57″N 5°06′38″E/50,949167 5,110556
Multimedia w Wikimedia Commons

Bitwa pod Haelen (zwana także „bitwą srebrnych hełmów”) miała miejsce 12 sierpnia 1914 na froncie zachodnim, w pobliżu miejscowości Haelen nad rzeką Gete. Została stoczona pomiędzy oddziałami niemieckimi dowodzonymi przez pruskiego generała Georga von der Marwitza oraz siłami belgijskimi pod dowództwem generała barona Leona de Witte.

Była to pierwsza bitwa I wojny światowej stoczona głównie przez kawalerię, a zarazem pierwsze zwycięstwo Belgów odniesione w wojnie^[1].

Starcie zakończyło się taktycznym zwycięstwem wojsk belgijskich nad armią niemiecką, będącym jednym z nielicznych niepowodzeń wojsk niemieckich w tej fazie wojny. Zwycięstwo to nie miało jednak dużego znaczenia strategicznego i nie przeszkodziło Niemcom w opanowaniu Belgii^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]