Bitwa pod Castiglione – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa pod Castiglione
I koalicja antyfrancuska
Ilustracja
Bitwa trwała około 10 godzin. Na rozkaz Napoleona Marmont ustawił artylerię na Mount Medolano, podczas gdy dywizja Augereau rozpoczęła natarcie na równinie
Czas

5 sierpnia 1796

Miejsce

Castiglione delle Stiviere

Terytorium

Lombardia, dzisiejsze Włochy

Wynik

zwycięstwo Francuzów

Strony konfliktu
Francja Austria
Dowódcy
Napoleon Bonaparte Dagobert Sigmund von Wurmser
Siły
30 000 25 000
Straty
  • 1 100 – 1 500 zabitych lub rannych
  • 6 000 zabitych lub rannych
  • 12 000 wziętych do niewoli
  • 70 dział
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
45°22′59,8800″N 10°28′59,8800″E/45,383300 10,483300

Bitwa pod Castiglione – starcie zbrojne, które miało miejsce 5 sierpnia 1796 roku podczas wojny Francji z pierwszą koalicją.

Austriacki generał Wurmser, dowodząc armią liczącą 25 000 żołnierzy, wzmocnił załogę Mantui, po czym ruszył w kierunku armii francuskiej (30 000 żołnierzy) Bonapartego, by wziąć ją w dwa ognie wspólnie z idącym od północy austriackim korpusem Gvozdanovicia (17 000 żołnierzy). Bonaparte osłonił się od strony Wurmsera dywizją generała Augereau oraz jazdą generała Klimaine’a, a sam 3 sierpnia pobił pod Lonato korpus Gvozdanovicia. Klimaine i Augereau 4 sierpnia zatrzymali korpus Wurmsera koło Castiglione. Wurmser wycofał się w kierunku Solferino. Bonaparte po pokonaniu Gvozdanovicia dokonał błyskawicznego zwrotu na południe i zaatakował Wurmsera 5 sierpnia między Castiglione a Solferino. Na czoło Austriaków uderzyły dywizje Augereau i Massény, natomiast na tyły austriackie Bonaparte skierował dywizję Séruriera. Następnie na zmieszaną armię austriacką Bonaparte uderzył swym odwodem złożonym z 3 batalionów grenadierów, artylerii konnej i brygady jazdy. Austriacy ponieśli całkowitą klęskę, tracąc 6000 zabitych i rannych, 12 000 jeńców oraz 70 dział. Z resztkami swej armii Wurmser uszedł do Trydentu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mała Encyklopedia Wojskowa, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1967, Wydanie I, Tom 1.