Bitwa o Surabaję – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa o Surabaję
Indonezyjska Rewolucja Narodowa
Ilustracja
Indyjscy żołnierze z 3/9th Jat Regiment z lekkim karabinem maszynowym Bren osłaniają natarcie swojego pułku pod Surabają, listopad 1945
Czas

27 października – 20 listopada 1945

Miejsce

Surabaja

Terytorium

Indonezja

Wynik

zwycięstwo Brytyjczyków

Strony konfliktu
 Indonezja  Wielka Brytania
Dowódcy
Sutomo
Moestopo
Muhammad Mangundiprojo
Soengkono
Robert Mansergh
Aubertin Walter Sothern Mallaby
Siły
nieznane nieznane
Straty
kilka tysięcy zabitych i rannych 600 – 2 000
Położenie na mapie Indonezji
Mapa konturowa Indonezji, na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
8°25′23″S 115°14′55″E/-8,423056 115,248611

Bitwa o Surabaję – starcie zbrojne, które miało miejsce w 1945 roku w trakcie wojny o niepodległość Indonezji.

Dnia 29 października 1945 r. doszło do incydentu zbrojnego w Surabai. Starających się zająć opuszczony przez wojska japońskie arsenał Indonezyjczyków ostrzelała żandarmeria brytyjska, zabijając i raniąc kilka osób. Incydent zamienił się w walki uliczne. Brytyjski komendant miasta Walter Mallaby rozkazał bombardowanie miasta z lądu i morza, w wyniku czego śmierć poniosło kilkaset osób a tysiące odniosło rany. Po 4-godzinnym bombardowaniu do akcji wkroczyły jednostki szturmowe. W wyniku zaciętych walk ulicznych śmierć poniósł Mallaby, a Brytyjczycy zostali zmuszeni do wycofania się z miasta. Po ponownym bombardowaniu nastąpił kolejny szturm wojsk brytyjskich. W wyniku 10-dniowych walk o Surabaję, Brytyjczykom udało się ostatecznie zająć miasto i zmusić Indonezyjczyków do kapitulacji.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Leksykon bitew świata, wyd. Almapress, Warszawa 2004.